O obrazie:
Malarstwo potrafi odtwarzać rzeczywistość lub też tworzyć nowe światy, inspirujące i pobudzające wyobraźnię, interpretujące na nowo historię lub wywołujące rozmaite emocje. Tak jest właśnie z twórczością Andrzeja Fronczaka: malarz umieszcza akcję swoich obrazów w bliżej nieokreślonych miejscach i czasie. Przedstawia nam nierzeczywiste, wymyślone miasta i budowle magicznie uczepione krawędzi urwiska, widzimy jakieś bezludne ruiny wiszące nad przepastną rozpadliną lub wyłaniające się z tajemniczej mgły. Wrośnięte w skałę szczątki miast wydają się być zespolone z otoczeniem i onirycznymi krajobrazami.
W tym nierzeczywistym, fantastycznym świecie panuje kolorystyczna cisza – dominują spokojne tony zaledwie paru barw; fiolety, delikatniejsze odcienie różowego, blade zielenie, biele i szarości. Ta zachowawcza paleta podkreśla statyczność kompozycji i pewien melancholijny nastrój, wyczuwalny podczas obcowania z jego obrazami. Minimalizm kolorystyczny jest tutaj celowym zabiegiem artystycznym; malarz przez takie subtelne oddziaływanie na widza chce przekazać jak najwięcej emocji, towarzyszących wędrówce po miejscach nieznanych.
Te wyciszone, jakby zadumane obrazy pasują do każdego typu wnętrz, zarówno sypialni czy salonu w domu lub mieszkaniu, świetnie też sprawdzą się w większych przestrzeniach industrialnych lub recepcyjnych biur czy hoteli.
O stylu: Realizm magiczny
Nazwa stylu w sztuce, stworzona w 1925 r. przez niemieckiego historyka i krytyka sztuki Franza Roha (1890 – 1965). Została użyta po raz pierwszy w eseju omawiającym nowy styl w malarstwie, zwanym jako nowy obiektywizm (nowa przedmiotowość, niem. Nueue Sachlichkeit). Z czasem pojęcie rozszerzyło się na te style malarstwa realistycznego, które stosowały zagadkowy, tajemniczy i magiczny język form. Kierunek ten, czerpiący inspirację z malarstwa metafizycznego, można traktować jako specyficzną formę, lub wstęp do surrealizmu.
Styl realizmu magicznego przywołuje wizje, przeżycia i nastroje ze świata snów. Efekt ten jest osiągany przez stosowanie na przykład nierealnej perspektywy i oświetlenia, oraz łączenie w czasami wręcz surrealistycznej i fantastycznej konwencji realistycznie namalowanych obiektów. W stylu tym tworzyli m.in. Giorgio de Chirico, Albert Carel Willink czy Leonora Carrington.
Niewątpliwie ten kierunek w malarstwie, łączący w nierzeczywistym klimacie dziwne konstrukcje i maszyny, fantastyczne lewitujące budynki i całe miasta zawieszone w onirycznych krajobrazach na trwale wpisał się w krajobraz sztuki współczesnej i długo pozostanie obecny nie tylko w zbiorach prywatnych kolekcjonerów, ale też w największych galeriach, muzeach i międzynarodowych domach aukcyjnych.
O technice:
Farba akrylowa to szybkoschnąca farba wykonana z pigmentu (substancji barwiącej pochodzenia naturalnego lub syntetycznego) zawieszonego w emulsji polimeru akrylowego (tworzywa sztucznego) i różnych dodatków, takich jak np. środki zwiększające elastyczność farby, oleje silikonowe lub stabilizatory. Większość współczesnych farb akrylowych jest produkowana na bazie wody, ale po wyschnięciu stają się one wodoodporne. W zależności od tego, jak bardzo farba zostanie rozcieńczona wodą lub zmodyfikowana dodatkami może mieć różny stopień wykończenia (od połysku do matu), a sam gotowy obraz akrylowy może przypominać akwarelę, gwasz, obraz olejny lub mieć własne, unikalne cechy nieosiągalne innymi materiałami.
Malarze mogą modyfikować wygląd, twardość, elastyczność, teksturę i inne właściwości powierzchni farby akrylowej w większym stopniu, niż w przypadku np. akwarel czy farb olejnych. Akryle można nakładać cienkimi warstwami aby uzyskać efekty przypominające laserunek, mogą być również używane do budowania grubych warstw farby i tworzenia obrazów z elementami reliefowymi. Akryle mają też zdolność do wiązania się z wieloma różnymi powierzchniami; można je stosować nie tylko na tradycyjnym płótnie, ale też na papierze, betonie, plastyku, szkle i wielu innych materiałach. Z tego też powodu są bardzo często stosowane przez artystów działających w domenie street-artu lub posługujących się techniką graffiti. Farby arylowe są również powszechnie stosowane w modelarstwie. Podobnie jak w przypadku malarstwa olejnego, gotowy obraz akrylowy pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu w celu ochrony i zabezpieczenia farby przed kurzem, promieniowaniem UV czy zarysowaniami.
O artyście:
W twórczości zawsze frapuje go poszukiwanie; dotyczy to zarówno tematu jak i rozwiązań technicznych. Czeka podświadomie na jakiś przypadek, który sam w sposób niezamierzony wyłoni się na płótnie. Bardzo lubi chwile, kiedy kilka uprzednio położonych plam koloru każe diametralnie przebudować kompozycję obrazu, tak aby lepiej oddać wrażenie i subtelne tajemnice z nim związane. W nadrealistyczny sposób przedstawia swoje postrzeganie pewnych zjawisk i przeżyć, a poprzez minimalizm kolorystyczny pokazuje jak najwięcej emocji towarzyszących wędrówce po miejscach nieznanych.
Prace Andrzeja Fronczaka wystawiane były w Polce oraz w Niemczech, USA, Dani, Holandii, Serbii, Włoszech, Ukrainie, Francji, Słowacji i Czechach. Jego obrazy znajdują się w zbiorach muzealnych, instytucjach państwowych, galeriach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Czytaj więcej o artyście tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
