Cykl obrazów pejzażowych „Islandia” został wykonany w technice akrylowej. Powstał w wyniku przeżytych wrażeń i obcowania z niepowtarzalnym klimatem tej magicznej, pełnej kontrastów północnej wyspy. Twórczy proces malarski w tym przypadku był również procesem analizy uczuć, wspomnień i marzeń artystki, które wpłynęły na wybór tematów, ich interpretację i ostateczny kształt prac.
z recenzji cyklu napisanej przez Prof. Leona Michnę: „W swoich obrazach autorka ukazuje po mistrzowsku czystość kolorów, różnorodność kształtów i zjawisk islandzkiego krajobrazu. Upraszczając formy, przy użyciu perfekcyjnie zestawionych kolorów wspaniale oddaje nastrój i klimat surowej, północnej przyrody.”
O temacie obrazu – mała porcja wiedzy o Islandii numer 1
Wielu Islandczyków mocno wierzy w elfy. W ankiecie przeprowadzonej w 1998 roku 54,4% Islandczyków stwierdziło, że na wyspie mieszkają te fantastyczne stwory rodem z germańskiej mitologii. Na wyspie panuje też przesąd, ze że budowa dróg przez islandzkie odludzia może mieć przynieść niedobre konsekwencje dla pomyślności wyspy i jej mieszkańców. To przekonanie jest tak silne, że islandzki wydział administracji dróg i wybrzeża ma pięciostronicową standardową odpowiedź na zapytania i skargi dotyczące elfów. Oczywiście nie każdy Islandczyk wierzy w elfy, ale takie legendy są z pewnością silnie wplecione w kulturę wyspy. Z drugiej jednak strony, biorąc pod uwagę surową i swoiście eteryczną scenerię tego odległego kraju, trudno się temu tak do końca dziwić.
O technice – akryl na płótnie
Żywice i farby akrylowe zostały wynalezione i opatentowane w Niemczech na początku lat 30-tych XX wieku. Spoiwem w tych farbach są żywice poliakrylowe, w których są zawieszone cząstki pigmentu. Oprócz substancji barwiących, akryle malarskie mogą zawierać również różne substancje dodatkowe zmieniające ich lepkość i szybkość wysychania (np. gumę arabską).
Farbami akrylowymi można malować na praktycznie każdym rodzaju podobrazia, nawet na szkle, dlatego są szczególnie popularne wśród twórców street-artowych. W zastosowaniach artystycznych mogą być kładzione grubo (impast) tak jak farby olejne lub laserunkowo, cienko przezroczystymi warstwami. Malarstwo akrylowe jest alternatywą dla malarstwa olejnego, jednak dla wzmocnienia efektów fakturowych i kolorystycznych malarze często łączą obie te techniki.
O tematyce – pejzaż w malarstwie
W Chinach i Japonii malarstwo przez całe stulecia było cenionym i jednym z głównych gatunków sztuki wizualnej, natomiast na naszym kontynencie historia pejzażu jako samodzielnego gatunku malarskiego nie jest taka prosta.
W hellenistycznym malarstwie ściennym, czy w starożytnym Rzymie pejzaż jako temat samodzielny stanowił zasadniczo element dekoracji wnętrz. Później jednak stracił na popularności i aż do końca średniowiecza występował bardziej jako tło dla przedstawianych zdarzeń mitologicznych, historycznych czy religijnych.
Dopiero od XVI wielu malarstwo pejzażowe zaczęło przekształcać się w niezależną dziedzinę artystyczną i stopniowo zyskiwało na znaczeniu. Powstały różne jego odmiany i słynne szkoły pejzażu, m. in. francuska szkoła z Barbizon, czy szkoła angielska. Prawdziwy rozkwit tego tematu zaczął się jednak tak naprawdę za przyczyną impresjonistów, którzy uczynili z pejzażu jeden z najpopularniejszych rodzajów malarskich.
W XX wieku był częstym tematem podejmowanym przez artystów różnych kierunków – fowistów, kubistów, ekspresjonistów czy surrealistów. W Polsce malarstwo krajobrazowe rozwinęło się w połowie XIX wieku. Jako najwybitniejszych pejzażystów należy wymienić Józefa Chełmońskiego, braci Gierymskich, Władysława Podkowińskiego czy Jana Stanisławskiego.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu.
Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
