O obrazie:
W swojej ponad 20 letniej intensywnej pracy artystycznej Marcin Kowalik w malarski sposób analizuje procesy twórcze: zarówno te związane z tworzeniem dzieła, jak i z jego późniejszym odbiorem. Badając oddziaływanie elementów obrazu na odbiorcę, stawia się w pozycji widza i w tej roli prowadzi nieustającą, malarską dyskusję z tym, co powstaje na płótnie. Jest to forma intelektualnej, wyrafinowanej gry między obrazem a jego odbiorcą. Jednocześnie, powstające dzięki temu procesowi sygnały zwrotne dają artyście szansę do traktowania obrazu jako pola nieustannych poszukiwań twórczych.
Sposób postrzegania rzeczywistości przez Kowalika definiuje twórczość artysty. Jego spojrzenie jest często precyzyjnym spojrzeniem architekta – rejestruje rzeczywiste kształty, obiekty i bryły, wzbogacając je wibracją i dawką artystycznej spontaniczności, z której rodzi się jego nowatorski, niesamowity wszechświat. W rezultacie powstają intrygujące, abstrakcyjne struktury, czasami dochodzące w formie do granicy surrealizmu, malowane przy wykorzystaniu mocnych, wyraźnych i kontrastujących ze sobą kolorów.
Jego twórczość nie jest antropocentryczna – postacie ludzkie pojawiają się w pracach Kowalika rzadko. Wyjątkiem jest cykl kilkudziesięciu portretów zatytułowany A tale of the Working (Wo)Man, z którego pochodzi prezentowana praca. Cykl ten jest inspirowany okresem kubistycznym Pablo Picassa i opowiada o (kobiecie)mężczyźnie w pracy; każde z płócien przedstawia inną osobę z jej atrybutem zawodowym. Pomimo zastosowania w tych portretach oszczędnych środków wyrazu i minimalistycznych granic malarskiego wyrazu, artyście udało się wydobyć najistotniejsze cechy modela tak, że prawie intuicyjnie możemy odgadnąć tytuł każdej pracy.
O temacie obrazu: abstrakcja
Sztuka abstrakcyjna to kierunek współczesnej sztuki wizualnej, przeciwstawiającej się odtwarzaniu lub naśladowaniu rzeczywistości. Tematem obrazów abstrakcyjnych staje się gra linii, zestawienie kolorów, form i płaszczyzn, brył i różnych faktur. Sztuka abstrakcyjna powstała jako wyraźny, odrębny nurt w kulturze europejskiej i USA na początku XX wieku, chociaż różne formy przedstawień abstrakcyjnych można odnaleźć w zachowanych źródłach archeologicznych w wielu kulturach starożytności.
W 1912 roku w Paryżu zawiązała się pierwsza programowa grupa artystów abstrakcyjnych pod nazwą Section d’Or, inne znane grupy które powstały w tym okresie to niemiecki Der Blaue Reiter czy polski Blok i Praesens. Mniej więcej do II wojny światowej dominowała abstrakcja geometryczna (z dominującym tematem w postaci różnych form geometrycznych); od końca lat 40-tych XX wieku popularność zaczęła zdobywać abstrakcja organiczna (przedstawiająca formy nieregularne, często biomorficzne) oraz ekspresjonistyczna ze swoimi licznymi odmianami, takimi jak taszyzm, informel, action painting i wiele innych.
Obrazy abstrakcyjne tworzyli m.in. Hilma af Klimt, Wassily Kandinsky, Kazimierz Malewicz, Piet Mondrian, Natalia Gonczarowa, Jackson Pollock czy Frank Stella (jego obrazy można było oglądać w Polsce na wystawie zorganizowanej przez warszawskie Muzeum Polin w 2016 roku).
O technice: farba akrylowa
Żywica akrylowa została wynaleziona przez niemieckiego chemika Otto Karla Röhma na początku lat 30-tych XX wieku. Już w 1934 roku niemiecka firma chemiczna BASF opracowała pierwszą nadającą się do użytku dyspersję akrylową (mieszaninę wody i cząsteczek żywicy akrylowej), która została opatentowana przez firmę Röhm and Haas. Ta syntetyczna farba łączyła niektóre właściwości klasycznej farby olejnej i akwareli.
Pierwsze zastosowania nowego produktu nie miały jednak wiele wspólnego ze sztuką; wykorzystywano go głównie do zabezpieczania różnych elementów konstrukcyjnych i części budynków narażonych na wilgoć i zasolenie. W latach 1946-1949 amerykański artysta, przedsiębiorca i kolekcjoner sztuki Leonardem Bocour wraz ze swoim bratankiem Samem Goldenem wynaleźli roztworową farbę akrylową pod marką Magna, produkowaną na bazie benzyny lakowej. Sprzedawali są w swoim sklepie przy 15 Ulicy na Manhattanie takim artystom, jak światowej sławy malarze Willem de Kooning, Jackson Pollock czy Helen Frankenhalter.
W latach 60-tych zostały wprowadzone do sprzedaży farby akrylowe produkowane na bazie wody. Malarze mogli więc modyfikować wygląd, twardość, elastyczność, teksturę i inne właściwości powierzchni farby akrylowej, używając różnych specjalistycznych dodatków lub po prostu dodając do niej wodę.
Farby akrylowe mają też zdolność do wiązania się z wieloma różnymi powierzchniami; można je stosować nie tylko na tradycyjnym płótnie, ale też na papierze, betonie, plastyku, szkle i wielu innych materiałach. Z tego też powodu są bardzo często stosowane przez artystów działających w domenie street-artu lub posługujących się techniką graffiti. Farby arylowe są również powszechnie stosowane w modelarstwie. Podobnie jak w przypadku malarstwa olejnego, gotowy obraz akrylowy pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu w celu ochrony i zabezpieczenia farby przed kurzem, promieniowaniem UV czy zarysowaniami.
O artyście:
Dr hab. Marcin Kowalik jest malarzem, uprawia również twórczość w zakresie instalacji, obiektu i performance. Zajmuje się także organizacją wystaw, jest kuratorem i opiekunem artystycznym. Pracuje jako adiunkt doktor habilitowany na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, gdzie jest kierownikiem Pracowni Muralu. Swoje prace tworzy w ramach ciągle rozwijanych cykli, takich jak „Przestrzeń podróży”, „Pejzaż w pudełku”, „Nieznane królestwo”, „Back to Basics”, „Faza lustra”, „Zbliżenie” czy „A Tale of the Working (Wo)Man”.
Uczestniczył w ponad 50 wystawach w Polsce i na świecie (m.in. Hamburgu, Lipsku, Düsseldorfie, Berlinie, Dublinie, Knoxville, Warszawie i Krakowie). W 2013 roku przeprowadził serię wykładów zagranicznych, m.in. w National College of ART and Design Dublin, European Union House w Dublin i na Uniwersytecie w Ostrawie. Beneficjent wielu stypendiów i nagród.
Obrazy Marcina Kowalika można oglądać się w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, Clifford Chance Collection i licznych kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Jego najnowsze prace to obiekty malarskie o nieregularnych, często nietypowych kształtach. Przez zastosowanie takiej formy artysta stara się przybliżyć widzowi dzieła czysty element malarski, nieograniczony barierą konwencjonalnej konstrukcji prostokątnej czy owalnej ramy.
Jest również prezesem Fundacji „Obraz w pigułce”, akcji społecznej w której dorośli tworzą obrazy dla szpitali dziecięcych na podstawie prac małych pacjentów. Fundacja została nagrodzona nagrodą Marszałka Województwa Małopolskiego „Kryształy Soli” dla najlepszych organizacji pozarządowych. Galeria Wiele Sztuki współpracowała z dr Marcinem Kowalikiem przy kilkunastu edycjach projektu „Obraz w Pigułce” w Warszawie i Trójmieście. Więcej o akcji przeczytasz na naszym blogu tutaj.
Pełny biogram artysty, oraz wszystkie jego prace dostępne w Galerii Wiele Sztuki znajdziesz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę.
