O obrazie:
Bardzo lubimy w Galerii ten marynistyczny pejzaż Jacka Malinowskiego, nie tylko ze względu na jego wertykalny format (inny nasz ulubiony pejzażysta, Zbyszek Pieczyński też maluje krajobrazy z układzie pionowym), ale również podoba nam się jego świetna paleta i kompozycja. Dodatkowo, Jacek Malinowski niezbyt często sięga po tematykę związaną z wodą, jego głównym i ulubionym motywem są lądowe pejzaże Toskanii malowane o różnych porach roku.
Pole obrazowe przedstawianej pracy, jak już wspomnieliśmy powyżej, ma kształt prostokąta ustawionego na krótszym boku o wymiarach 70 cm na 120 cm. Punkt widzenia jest usytuowany nisko, z pomostu na brzegu albo na pokładzie innej łódki. Ponieważ z tego powodu automatycznie linia horyzontu jest zawieszona wysoko, prawie pod górną krawędzią obrazu, pozwoliło to malarzowi uzyskać dużo przestrzeni na kapitalne przedstawienie odbicia w wodzie zachodzącego słońca – w centralnej części płótna widzimy impresjonistyczną grę światła na spokojnej, lekko tylko pomarszczonej wieczornym podmuchem wiatru wodzie.
Cały obraz emanuje spokojem, ciepłym powietrzem po upalnym, letnim dniu. Mała przystań jest pusta, wszyscy poszli już do tawerny na kolację. Chociaż dosyć ciężko się od tego obrazu oderwać, my również proponujemy na chwilę od niego odejść, nalać sobie kieliszek wina i oczywiście zaraz tutaj wrócić, aby dalej cieszyć oczy tym klimatem i pięknymi kolorami.
O temacie obrazu: pejzaż morski (marina)
Malarstwo marynistyczne to taki rodzaj malarstwa krajobrazowego, który przedstawia pejzaż morski (inaczej zwany mariną) z wszystkimi elementami dla niego charakterystycznymi: łodziami, statkami, okrętami, widokiem portu, stoczni, czy fragmentem wybrzeża. Często (zwłaszcza w dawniejszych okresach) pejzaże morskie były tłem dla przedstawień scen religijnych lub batalistycznych dziejących się na wybrzeżu. Mariny przedstawiały też słynne bitwy morskie. Malarstwo marynistyczne wchodzi w skład szerszej dziedziny sztuki zwanej marynistyką – zalicza się do niej każdy rodzaj twórczości (np. literatura, muzyka czy rzeźba), której głównym motywem przewodnim jest morze.
Marynistyka stała się szczególnie popularna w Europie w dobie odkryć geograficznych i podbojów nowych lądów. W XVII i XVIII wieku w krajach związanych z morzem, o bogatych tradycjach żeglarskich tworzyli tacy słynni malarze maryniści jak Iwan Ajwazowski (Rosja), William Turner (Anglia), Claude Lorrain (Francja) czy Giovanni Antonio Canal (Włochy). Ze względu na możliwości malarskiego eksperymentowania z ciągle zmieniającą się wzajemną grą światła i wody krajobraz morski odegrał też bardzo ważną rolę w impresjonizmie i postimpresjonizmie.
W Polsce, ze względu na uwarunkowania historyczno-geograficzne silniejsze zainteresowanie szerszej publiczności i samych artystów sztuką marynistyczną pojawiło się dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym, na co niewątpliwy wpływ miało odzyskanie przez nasz kraj dostępu do morza po zakończeniu I wojny światowej.
O technice: akryl na płótnie:
Żywice i farby akrylowe zostały wynalezione i opatentowane w Niemczech na początku lat 30-tych XX wieku. Spoiwem w tych farbach są żywice poliakrylowe, w których są zawieszone cząstki pigmentu. Oprócz substancji barwiących, akryle malarskie mogą zawierać również różne substancje dodatkowe zmieniające ich lepkość i szybkość wysychania (np. gumę arabską).
Farbami akrylowymi można malować na praktycznie każdym rodzaju podobrazia, nawet na szkle, dlatego są szczególnie popularne wśród twórców street-artowych. W zastosowaniach artystycznych mogą być kładzione grubo (impast) tak jak farby olejne lub laserunkowo, cienko przezroczystymi warstwami. Malarstwo akrylowe jest alternatywą dla malarstwa olejnego, jednak dla wzmocnienia efektów fakturowych i kolorystycznych malarze często łączą obie te techniki.
Główną praktyczną różnicą między większością farb akrylowych i olejnych jest czas schnięcia. Oleje dają więcej czasu na mieszanie kolorów i równomierne nakładanie poszczególnych warstw farby przy technice laserunkowej. Ten „wolnoschnący aspekt” oleju może być postrzegany jako zaleta niektórych technik, ale utrudnia artyście próbującemu szybko pracować. Z kolei szybkie odparowywanie wody z warstw farb akrylowej można spowolnić, stosując różne dodatki na bazie glikolu lub gliceryny, które opóźniają wysychanie.
O artyście:
Jacek Malinowski urodził się w 1969 r, jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych im. Juliana Fałata w Bielsku-Białej. Obecnie mieszka w Trójmieście, Warszawie i w Toskanii.
Jego znakiem rozpoznawczym artysty są niezwykle klimatyczne i kolorystyczne (niekiedy wręcz ekspresjonistyczne w stylu) toskańskie pejzaże. Malarz zakochał się w tym regionie kilka lat temu i od tego czasu Toskania zawładnęła jego twórczością i wyobraźnią. Wraca do Włoch tak często, jak to możliwe i pracuje tam nad nowymi obrazami. Jak sam mówi o swojej twórczości, jego obrazy to ciągłe poszukiwanie ruchu, konfrontacja dynamicznych przestrzeni ze statyką płaszczyzn.
Więcej o malarzu przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
