O obrazie:
Ten melancholijny, a może nawet nieco smutny w klimacie portret przedstawia piękną kobietę z położonego w środkowym Wietnamie miasta Hội An, dawnego portugalskiego portu i faktorii handlowej. Modelka jest ubrana w tradycyjną wietnamską tunikę áo dài (długa bluzka), w mocnych, wyrazistych odcieniach koloru niebieskiego.
Pole obrazowe ma typowy dla przedstawień portretowych format wertykalny o wymiarach 100 cm na 150 cm.
Ciekawostka o temacie obrazu: na początku lat 90-tych ubiegłego wieku władze miasta Hội An postanowiły wyburzyć stare, historyczne budynki centrum i w to miejsce postawić bloki mieszkalne. Pracujący w pobliskim, zabytkowym kompleksie świątyń polski architekt i konserwator zabytków Kazimierz Kwiatkowski (1944-1997) dowiedział się o tym projekcie i przekonał Wietnamczyków do zmiany planów. Zabytkowe centrum miasta zostało uratowane i po odrestaurowaniu przystosowano je do obsługi turystów. Obecnie jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w regionie.
O temacie obrazu: portret
Portret jest artystycznym wizerunkiem przedstawiającym określonego człowieka (zwłaszcza jego twarz), z uwzględnieniem indywidualnych cech wyglądu fizycznego, urody, czasami też stanu psychicznego. Stosowany jako temat w różnych dziedzinach sztuki wizualnej (malarstwo, rzeźba, grafika, fotografia), portret jako gatunek ma długą historię i wiele odmian. Biorąc pod uwagę różne kryteria, dzieli się kilkanaście typów, np. portret zbiorowy, autoportret, karykatura, miniatura, realistyczny lub imaginacyjny, fikcyjny. Jest jednym z najstarszych i najczęściej spotykanych gatunków sztuki. Był tworzony zarówno jako pamiątka osobista, rodzinna i jako przedstawienie oficjalne, by upamiętnić godność pełnioną przez portretowaną osobę.
Jako samodzielny gatunek malarski był wysoko ceniony i rozwijany w kulturach starożytnej Azji, dalekiego i bliskiego wschodu (na przykład w Egipcie w już w okresie Średniego Państwa c. 2 tys. lat p.n.e. powstawały portrety psychologizowane). W Europie w wiekach średnich miał niewielkie znaczenie i pełnił raczej rolę uzupełniającą w scenach religijnych. Dopiero od czasów renesansu sztuka portretowa znów weszła w główny nurt praktyki artystycznej, poszerzając swój zakres i obejmując rozmaite warstwy społeczne.
Na tle przyspieszającego postępu technicznego przełomu wieków i towarzyszących mu zmian społecznych, powstało wiele nowych i awangardowych kierunków w sztuce. Nowo powstające media – fotografia i film, stały się mocnym zagrożeniem dla tradycyjnej funkcji dokumentacyjnej malarstwa, nie tylko zresztą portretowego. Artyści tworzący portrety musieli więc jakoś odnaleźć się w tej szybko zmieniającej się rzeczywistości; adoptowali zatem i wprowadzali do malowanych przez siebie portretów idee impresjonizmu, kubizmu czy nawet surrealizmu tworząc wizerunki przedstawianych modeli w sposób do tej pory niespotykany.
W dzisiejszych czasach portret pozostał jednym z najbardziej popularnych obszarów artystycznej wypowiedzi, tworzony w praktycznie wszystkich stylach i kierunkach.
Ciekawostka o portrecie: jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych obrazów na świecie jest portret. Chodzi oczywiście o słynne dzieło Mona Lisa pędzla mistrza włoskiego renesansu, Leonarda da Vinci. Obraz znajduje się w paryskim Luwrze, gdzie co roku ogląda go około 10 mln osób. W 1911 roku Vincenzo Peruggia, 29 letni szklarz pracujący na co dzień w muzeum przy oprawie obrazów podjął udaną próbę kradzieży tego słynnego obrazu. Początkowo w kręgu osób podejrzanych o ten czyn znaleźli się słynny poeta Guillaume Apollinaire (którego nawet na chwilę zatrzymano w areszcie), a również malarz Pablo Picasso. Dochodzenie w tej sprawie było prowadzone bez większych rezultatów już ponad dwa lata, kiedy to sprawca sam zgłosił się do pewnego włoskiego antykwariusza z Florencji z propozycją sprzedaży Mony Lisy. Ten oczywiście powiadomił policję, która zatrzymała złodzieja z obrazem w hotelu.
Vincenzo Peruggia początkowo motywował swój czyn pobudkami patriotycznymi – chciał zwrócić dzieło Leonarda ojczystemu krajowi. Chociaż sąd nie dał wiary tym tłumaczeniom i skazał go w sumie na 7 miesięcy więzienia, to jednak trzeba przyznać że była to kara raczej symboliczna, biorąc pod uwagę przedmiot kradzieży. Po odbyciu kary i służbie wojskowej na froncie podczas I wojny światowej, Vincenzo ożenił się i prowadził przykładne życie, zarabiając na… sprzedaży obrazów.
Według dzisiejszej wyceny dzieła Leonarda na potrzeby ubezpieczenia, jego wartość może sięgać ponad 850 mln dolarów.
O technice: akryl na płótnie:
Żywice i farby akrylowe zostały wynalezione i opatentowane w Niemczech na początku lat 30-tych XX wieku. Spoiwem w tych farbach są żywice poliakrylowe, w których są zawieszone cząstki pigmentu. Oprócz substancji barwiących, akryle malarskie mogą zawierać również różne substancje dodatkowe zmieniające ich lepkość i szybkość wysychania (np. gumę arabską).
Farbami akrylowymi można malować na praktycznie każdym rodzaju podobrazia, nawet na szkle, dlatego są szczególnie popularne wśród twórców street-artowych. W zastosowaniach artystycznych mogą być kładzione grubo (impast) tak jak farby olejne lub laserunkowo, cienko przezroczystymi warstwami. Malarstwo akrylowe jest alternatywą dla malarstwa olejnego, jednak dla wzmocnienia efektów fakturowych i kolorystycznych malarze często łączą obie te techniki.
Główną praktyczną różnicą między większością farb akrylowych i olejnych jest czas schnięcia. Oleje dają więcej czasu na mieszanie kolorów i równomierne nakładanie poszczególnych warstw farby przy technice laserunkowej. Ten „wolnoschnący aspekt” oleju może być postrzegany jako zaleta niektórych technik, ale utrudnia artyście próbującemu szybko pracować. Z kolei szybkie odparowywanie wody z warstw farb akrylowej można spowolnić, stosując różne dodatki na bazie glikolu lub gliceryny, które opóźniają wysychanie.
O malarce:
Khrystyna Hladka – urodzona w 1994 roku w Tarnopolu (Ukraina), absolwentka kierunku Architektura Wnętrz na Lwowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie, gdzie oddaje się malarstwu, projektowaniu i aranżacji wnętrz. Jej twórczość, osadzona w nurcie nowoczesnej i wyrafinowanej sztuki realistycznej, stanowi połączenie estetyki, emocji i głębi myśli, dostarczając widzom pełnych doznań wizualnych i duchowych. Inspirację czerpie głównie z natury, zwracając uwagę na ptaki i rośliny, którym hołduje na swoich płótnach, tworząc wizje pełne barw, ruchu i symboliki.
Jej obrazy trafiły już do wielu prywatnych kolekcji w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Szwecji, Niemczech i we Włoszech. Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
