O obrazie:
Pole obrazowe tej miniatury ma kształt prostokąta o wymiarach 20 cm na 30 cm, stojącego na krótszym boku. Dla przedstawień pejzażowych nie jest to typowy format, tutaj uzasadniony wybranym przez artystkę kadrem z dominującymi elementami kompozycji w układzie wertykalnym. Praca pochodzi z cyklu „Dream Islands”. Sygnatura artystki (imię i nazwisko) jest umieszczona wzdłuż dolnej krawędzi, przy prawym rogu.
Obraz jest oprawiony w bardzo ciekawą, znakomicie uzupełniającą i wykańczającą całość drewnianą ramę o szerokości c. 7 cm, w kolorze ciepłego beżu z przebijającym grafitem i efektem surowej deski (na zdjęciu).
Paleta obrazu jest utrzymana w pastelowych, delikatnych odcieniach brązów, zieleni i niebieskiego. Przedstawia nieco surrealistyczną, pogodną impresję na temat krajobrazu śródziemnomorskiego, z typowymi dla tego regionu drzewami – charakterystycznymi sosnami i cyprysami, błękitnym niebem i lazurową wodą. Centralnym punktem obrazu jest wznosząca się wysoko nad powierzchnię morza skalista wyspa. Na jej szczycie, na który z plaży prowadzą kamienne schody, stoi dom.
Miniatura jest bardzo wdzięcznym formatem obrazu do prezentacji i ozdobienia praktycznie każdego wnętrza. Jej niewielkie rozmiary bardzo ułatwiają ekspozycję – nie wymaga specjalnej troski i wysiłku przy wieszaniu – czasami wystarczy tylko wbić mały gwóźdź i gotowe! Może też stać na półce w otoczeniu innych bibelotów, lub też samodzielnie stanowić piękny artystyczny akcent. Dodatkowo, obrazy z morską tematyką są cały czas bardzo pożądane i cieszą się dużą popularnością wśród naszych klientów.
O temacie obrazu: pejzaż marynistyczny
Pejzaż marynistyczny, zwany też mariną, jest odmianą malarstwa pejzażowego, poświęconą morzu i jego otoczeniu: przyrodzie, nadbrzeżnym miastom, portom i stoczniom. Obraz marynistyczny ma wiele odmian; może przedstawiać samą naturę jako główny wątek kompozycyjny, lub krajobraz morski z łodziami, statkami i okrętami. Często jest ozdobiony sztafarzem, łączy się ze scenami batalistycznymi rozgrywającymi się na morzu czy wedutą (pejzażem miejskim). Ciekawą odmianą obrazu marynistycznego jest tzw. „portret kapitański” czyli wizerunki statków, malowane od początku XIX w. na zamówienie ich armatorów lub kapitanów, charakteryzujące się drobiazgową dokładnością w odwzorowaniu szczegółów wyglądu i wyposażenia przedstawianych jednostek, ukazywanych zazwyczaj od strony burty.
Krajobraz morski występował w sztukach wizualnych już w odległej starożytności. Sceny ze statkami i okrętami znaleźć można w paleolitycznych rytach naskalnych, egipskim malarstwie ściennym z IV tysiąclecia p.n.e., czy w późniejszej sztuce greckiej i rzymskiej. W wiekach średnich w Europie motyw morza na obrazach, podobnie zresztą jak cały temat pejzażu, występował bardziej w roli uzupełnienia kompozycji i tła dla głównych wątków religijnych, niż jako temat samodzielny. Złoty wiek rozwoju i rozkwitu malarstwa marynistycznego jako specyficznej i już w pełni odrębnej odmiany malarstwa pejzażowego nastąpił w XVII wieku w Holandii, Anglii i innych państwach o szybko rozwijającej się gospodarce morskiej.
Nasza rodzima, współczesna sztuka marynistyczna narodziła się późno i to bardziej jako wynik przeobrażeń geopolitycznych, niż naturalnej ewolucji zainteresowań malarzy czy publiczności. Polska nigdy nie była krajem morskim, jego związki z morzem były na przestrzeni wieków sporadyczne i rwane. Królowie, którzy wykazywali jakieś zainteresowanie tym tematem (a nie było ich zbyt wielu) robili to bardziej z punktu widzenia partykularnych interesów swojej dynastii, nie biorąc pod uwagę szerszych kontekstów gospodarczo – politycznych kraju i dłuższych horyzontów czasowych. Stąd też, nawet jeżeli były podejmowane jakieś działania dotyczące na przykład budowy floty, czy umocnień miast nadmorskich, były one krótkotrwałe i nie przyniosły żadnych trwałych efektów czy korzyści dla kraju.
Te uwarunkowania w oczywisty sposób przekładały się na naszą narodową ikonosferę i szeroko pojętą sztukę. Nie chcemy tutaj powiedzieć, że tematy morskie nie występowały w polskiej sztuce w ogóle, jednak nawet jeżeli któryś z pisarzy czy malarzy podejmował tematykę związaną z morzem, były to raczej wyimki z ich twórczości niż tematy główne. Wyobraźnia malarska naszych pejzażystów była mocno ograniczona typowymi nizinnymi krajobrazami i zamknięta w świecie narodowych ikon: płaczących wierzb, lasu, piaszczystych polnych dróg czy zaoranych pól.
Sytuacja zmieniła się wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918. Dostęp do niewielkiego fragmentu morskiego wybrzeża oraz spektakularne inwestycje infrastrukturalne w rodzaju budowy portu w Gdyni spowodowały wzrost zainteresowania opinii publicznej tematyką morską i w naturalny sposób w 20-leciu międzywojennym zaczęły powstawać obrazy marynistyczne i literatura poświęcona morzu i jego tematyce. Do najbardziej znanych malarzy marynistycznych tego okresu należą Antoni Suchanek, Marian Mokwa czy Michalina Krzyżanowska.
W kolejnych dekadach XX wieku klasyczne gatunki malarskie, w tym pejzaże, zaczęły tracić na znaczeniu i popularności na rzecz innych konwencji gatunkowych. Jednak morze w sztuce współczesnej jest symbolem o ogromnej liczbie pozytywnych skojarzeń i obrazy marynistyczne są nadal popularne wśród kolekcjonerów i znajdują wielu nabywców.
Obrazy o tematyce marynistycznej, dostępne w ofercie naszej Galerii będą wyjątkową ozdobą wnętrza i wprowadzą do niego niezwykły, inspirujący morski klimat.
Ciekawostka: jednym z najbardziej znanych polskich malarzy marynistycznych jest Marian Mokwa (1889-1987). Urodził się w małej osadzie Malary na Kaszubach, na terenie ówczesnego powiatu Chojnickiego, a jego nazwisko w języku kaszubskim oznacza „dżdżystą pogodę, deszcz, topniejący śnieg”, lub wodę, co najwyraźniej mocno zdeterminowało jego artystyczną drogę. Życiorys artysty jest pełen niesamowitych wydarzeń, zwrotów akcji i tak barwny, jak palta jego wspaniałych obrazów. Kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie, Królewskim Gimnazjum Frydrykowskim w Starogardzie Gdańskim, Akademii Sztuk Zdobniczych i Pięknych w Norymberdze, Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i Królewskiej Akademii Sztuk Plastycznych w Berlinie.
Pracował jako korespondent wojenny na Bałkanach. W Bułgarii został posądzony o szpiegostwo, jednak udało mu się wydostać z tego kraju i przez Albanię i Grecją dotarł do Turcji. Spędził tam kilka lat, często podróżując po całym regionie. Będąc w Rosji, poznał Lwa Tołstoja. W 1913 r. otrzymał zaproszenie od Wielkiego Wezyra na pokład pancernika „Yavuz”, by mógł być świadkiem bitwy morskiej na Morzu Marmara. Jak wspominał później, złożył tam swoje ślubowanie, któremu był wierny do końca życia: „Jeśli Polska się odrodzi, to wówczas cały swój talent poświęcę morzu”, co stało się jego później życiowym i artystycznym credo.
28 czerwca 1934 roku Mokwa zrealizował swoje marzenie otwierając przy ulicy 3 Maja 28 w Gdyni swoją galerię, którą nazwał „Galerią Morską”. Budynek wzniósł ze środków własnych, na zakupionej uprzednio działce. W ramach wystawy stałej, były tam eksponowane m.in. 44 obrazy z patriotycznego cyklu „Apoteoza Polski Morskiej” i wiele innych, patriotycznych w treści dzieł. Los tych obrazów po wybuchu II wojny światowej był przesądzony: po wejściu Niemców do miasta, na rozkaz gen. Karla von Tiedemanna zostały spalone na stosie na rogu ulic 3 Maja i 10 Lutego w Gdyni.
Po wojnie komuniści odebrali Mokwie majątek, w tym jego galerię i willę w Sopocie. W budynku galerii do początku lat 90-tych działało kino Atlantic, później był tam supermarket, klub muzyczny i sklep z tanią odzieżą. Marian Mokwa tworzył przez ponad 80 lat, pozostawił po sobie dorobku ok. 9 tys. akwareli i obrazów olejnych oraz tysiące szkiców i rysunków. Jest pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie.
(opr. wł. na podstawie serii artykułów Marii Sadurskiej „Cały talent poświęcił morzu”, https://www.gdanskstrefa.com/caly-swoj-talent-poswiecil-morzu/).
O technice: farba akrylowa
Farba akrylowa to szybkoschnąca farba wykonana z pigmentu (substancji barwiącej pochodzenia naturalnego lub syntetycznego) zawieszonego w emulsji polimeru akrylowego (tworzywa sztucznego) i różnych dodatków, takich jak np. środki zwiększające elastyczność farby, oleje silikonowe lub stabilizatory. Większość współczesnych farb akrylowych jest produkowana na bazie wody, ale po wyschnięciu stają się one wodoodporne. W zależności od tego, jak bardzo farba zostanie rozcieńczona wodą lub zmodyfikowana dodatkami może mieć różny stopień wykończenia (od połysku do matu), a sam gotowy obraz akrylowy może przypominać akwarelę, gwasz, obraz olejny lub mieć własne, unikalne cechy nieosiągalne innymi materiałami.
Malarze mogą modyfikować wygląd, twardość, elastyczność, teksturę i inne właściwości powierzchni farby akrylowej w większym stopniu, niż w przypadku np. akwarel czy farb olejnych. Akryle można nakładać cienkimi warstwami aby uzyskać efekty przypominające laserunek, mogą być również używane do budowania grubych warstw farby i tworzenia obrazów z elementami reliefowymi. Farby te mają też zdolność do wiązania się z wieloma różnymi powierzchniami; można je stosować nie tylko na tradycyjnym płótnie, ale też na papierze, betonie, plastyku, szkle i wielu innych materiałach. Z tego też powodu są bardzo często stosowane przez artystów działających w domenie street-artu lub posługujących się techniką graffiti. Farby arylowe są również powszechnie stosowane w modelarstwie. Podobnie jak w przypadku malarstwa olejnego, gotowy obraz akrylowy pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu w celu ochrony i zabezpieczenia farby przed kurzem, promieniowaniem UV czy zarysowaniami.
O artystce:
Marta Bilecka jest absolwentką Wydziału Grafiki i Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.
Jej ulubionym i często wykorzystywanym tematem jest morze i mariny (czyli pejzaże morskie). W swoich obrazach prezentuje miejsca wypełnione ciszą i przestrzenią, dalekie od miejskiego zgiełku. Czasami są uzupełnione sztafarzem (ludzkimi postaciami), będącymi subtelnym uzupełnieniem kompozycji, a niektóre z morskich pejzaży mają charakter na poły surrealistyczny i impresjonistyczny. Artystka świetnie bawi się kolorem i światłem, umiejętnie budując spokojną narrację i wprowadzając obserwatora w nostalgiczny nastrój.
Obrazy Marty Bielickiej były prezentowane na licznych, zbiorowych i indywidualnych wystawach w Polsce i wielu krajach świata, od Korei po Skandynawię i znajdują się w licznych galeriach i prywatnych kolekcjach w Polsce, Austrii, Kanadzie i w Europie Północnej.
Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę.
