O obrazie:
Artystka tworzy baśniowo-fantazyjne malarstwo ilustracyjne, opowiadające nam historie inspirowane snem i literaturą, a przede wszystkim wątkami z otaczającego nas świata: ludźmi, naturą, zwierzętami. Tematem serii Sweetness of life jest liryczna opowieść o słodkich marzeniach, a w przypadku tego obrazu jest to historia dotycząca jednego z najbardziej znanych smaków kojarzonych z egzotyką, latem i wakacjami na tropikalnych wyspach karaibskich, czy gorącym południu Europy.
Pole obrazowe Torte Pina Colada ma układ wertykalny i kształt prostokąta o wymiarach 50 cm na 60 cm, stojącego na krótszym boku. Tak jak w przypadku większości prac artystki, również tutaj paleta zastosowanych kolorów jest łagodna i pastelowa, idealnie podkreślając temat i egzotyczny klimat obrazu.
Obraz ma zamalowane boki i nadaje się do powieszenia na ścianę w oprawie, lub bez. Płótno jest opisane przez malarkę na odwrociu: Michalina Czurakowska, 30.09.2022 “Sweetness of life: Torte Pina Colada “.
O temacie obrazu: krótka historia smaku Pina Colada
„Pina colada” to napój alkoholowy na bazie wyciśniętego soku z ananasów oraz białego rumu i śmietanki kokosowej. Jest to jeden z najbardziej znanych na świecie drinków, kojarzonych z wakacjami, ale też ogólna nazwa tortów o smaku ananasowym.
Sama nazwa znaczy po polsku „wyciśnięty ananas”. Według jednej ze znanych i powtarzanych historii, recepturę Pina Colady opracował w 1954 roku niejaki Ramón „Monchito” Marrero, portorykański barman z hotelu Caribe Hilton z San Juan. Bardziej jednak prawdopodobne jest, że na Karaibach rum mieszano z różnymi sokami owocowy już od dawna, a pan Marrero znalazł inspiracje do swojego drinka w ludowej, lokalnej tradycji kulinarnej.
Ciekawostka: Pina Colada ma też „swoją” piosenkę. Jest nim utwór Ruperta Holmesa z 1979r. pod tytułem Escape, znanym także jako the Pina Colada Song.
Refren piosenki, który brzmi: „if you like Pina Coladas and getting caught in the rain” pierwotnie zaczynał się od słów „if you like Humphrey Bogart”. Holmes zmienił początek linijki w ostatniej chwili, zastępując nazwisko aktora nazwą tego egzotycznego koktajlu, który akurat przyszedł mu do głowy i w dodatku dobrze pasował do muzyki.
Sama piosenka pochodzi z piątego albumu studyjnego tego anglo-amerykańskiego muzyka i kompozytora, Partners in Crime.
O technice: akryl na płótnie:
Żywica akrylowa została wynaleziona przez niemieckiego chemika Otto Karla Röhma na początku lat 30-tych XX wieku. Już w 1934 roku niemiecka firma chemiczna BASF opracowała pierwszą nadającą się do użytku dyspersję akrylową (mieszaninę wody i cząsteczek żywicy akrylowej), która została opatentowana przez firmę Röhm and Haas. Ta syntetyczna farba łączyła niektóre właściwości klasycznej farby olejnej i akwareli.
Pierwsze zastosowania nowego produktu nie miały jednak wiele wspólnego ze sztuką; wykorzystywano go głównie do zabezpieczania różnych elementów konstrukcyjnych i części budynków narażonych na wilgoć i zasolenie. W latach 1946-1949 amerykański artysta, przedsiębiorca i kolekcjoner sztuki Leonardem Bocour wraz ze swoim bratankiem Samem Goldenem wynaleźli roztworową farbę akrylową pod marką Magna, produkowaną na bazie benzyny lakowej. Sprzedawali są w swoim sklepie przy 15 Ulicy na Manhattanie takim artystom, jak światowej sławy malarze Willem de Kooning, Jackson Pollock czy Helen Frankenhalter.
W latach 60-tych zostały wprowadzone do sprzedaży farby akrylowe produkowane na bazie wody. Malarze mogli więc modyfikować wygląd, twardość, elastyczność, teksturę i inne właściwości powierzchni farby akrylowej, używając różnych specjalistycznych dodatków lub po prostu dodając do niej wodę.
Farby akrylowe mają też zdolność do wiązania się z wieloma różnymi powierzchniami; można je stosować nie tylko na tradycyjnym płótnie, ale też na papierze, betonie, plastyku, szkle i wielu innych materiałach. Z tego też powodu są bardzo często stosowane przez artystów działających w domenie street-artu lub posługujących się techniką graffiti. Farby arylowe są również powszechnie stosowane w modelarstwie. Podobnie jak w przypadku malarstwa olejnego, gotowy obraz akrylowy pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu w celu ochrony i zabezpieczenia farby przed kurzem, promieniowaniem UV czy zarysowaniami.
O artystce:
Michalina Czurakowska urodziła się w 1986 roku w Płocku. Jest absolwentką Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie oraz Wydziału Malarskiego Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 2014 r. w pracowni u prof. Krzysztofa Wachowiaka obroniła dyplom na ocenę celującą z wyróżnieniem. Jej prace dyplomowe pt. „Baśnie Australijskie” inspirowane trzymiesięczną podróżą do Australii zostały zakwalifikowane do Ogólnopolskiego Konkursu „Najlepsze Dyplomy 2014” w Gdańsku w dziedzinie malarstwa sztalugowego.
Od 2012 r. uczestniczy regularnie w wystawach zbiorowych, jak i indywidualnych, zarówno w kraju jak i za granicą. Od 2015 r. należy do Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP). Jej prace znajdują się w licznych zbiorach kolekcjonerskich w Polsce oraz za granicą.
Artystka nawiązuje w swojej twórczości do spraw dużych i małych, ważnych i mniej istotnych, ale wszystkie składają się na kalejdoskop naszego codziennego życia. Jak sama mówi o swojej twórczości: “Moje malarstwo to artystyczna adaptacji magii na rzeczywistość, która lubię nazywać nierzeczywistością”. Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę.
