O malarce:
Renata Kluczyńska ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Architektury Wnętrz. Inspiracją do wielu jej prac jest właśnie architektura – jej wpływ na otoczenie, detale oraz przestrzeń w jakiej zawiera się dana bryła. Struktura i kompozycja połączone z pewną dozą minimalizmu to hasła przewodnie artystki. Obrazy maluje z największą starannością i dbałością o szczegóły. Każdy obraz sygnowany jest obustronnie, boki obrazów są zamalowane, aby nie było konieczności ich oprawiania w ramę – są gotowe do zawieszenia na ścianie.
O stylu:
Sztuka abstrakcyjna to kierunek współczesnej sztuki wizualnej, przeciwstawiającej się odtwarzaniu lub naśladowaniu rzeczywistości. Tematem obrazów abstrakcyjnych staje się gra linii, zestawienie kolorów, form i płaszczyzn, brył i różnych faktur. Sztuka abstrakcyjna powstała jako wyraźny, odrębny nurt w kulturze europejskiej i USA na początku XX wieku, chociaż różne formy przedstawień abstrakcyjnych można odnaleźć w zachowanych źródłach archeologicznych w wielu kulturach starożytności.
W 1912 roku w Paryżu zawiązała się pierwsza programowa grupa artystów abstrakcyjnych pod nazwą Section d’Or, inne znane grupy które powstały w tym okresie to niemiecki Der Blaue Reiter czy polski Blok i Praesens. Mniej więcej do II wojny światowej dominowała abstrakcja geometryczna (z dominującym tematem w postaci różnych form geometrycznych); od końca lat 40-tych XX wieku popularność zaczęła zdobywać abstrakcja organiczna (przedstawiająca formy nieregularne, często biomorficzne) oraz ekspresjonistyczna ze swoimi licznymi odmianami, takimi jak taszyzm, informel, action painting i wiele innych. Obraz abstrakcyjne tworzyli m.in. Hilma af Klimt, Wassily Kandinsky, Kazimierz Malewicz, Piet Mondrian, Natalia Gonczarowa, Jackson Pollock czy Frank Stella (jego obrazy można było oglądać w Polsce na wystawie zorganizowanej przez warszawskie Muzeum Polin w 2016 roku).
O technice: farba akrylowa
Farba akrylowa została opracowana w 1934 roku przez niemiecką firmę chemiczną BASF. W latach czterdziestych XX wieku farby akrylowe stały się popularne w budownictwie, były wykorzystywane głównie do zabezpieczania elementów konstrukcyjnych budynków narażonych na wilgoć i zasolenie, oraz do malowania wnętrz.
Pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych XX wieku wielu profesjonalnych artystów zaczęło zwracać uwagę na ciekawe z ich punktu widzenia cechy akryli, takie jak relatywnie niewysoka cena, dobre trzymanie koloru i możliwość stosowania na wielu różnych powierzchniach, takich jak szkło, beton stal czy drewno. Ta cecha sprawia też, że farby akrylowe są bardzo popularne wśród artystów street-artowych i tworzących murale czy graffiti – jednymi z pierwszych profesjonalnych artystów, którzy używali akryli byli właśnie wielcy meksykańscy muraliści, w szczególności Diego Rivera (mąż słynnej meksykańskiej malarki Fridy Kahlo, której kilka prac można było obejrzeć na wystawie w warszawskich łazienkach w 2023 roku), Jose Clemente Orozco i David Alfaro Siqueiros. Dodatkowo, przy zastosowaniu odpowiedniej techniki kładzenia farby, w zależności od oczekiwanego efektu, można je upodobnić do akwareli lub farb olejnych.
Farby akrylowe są jednym z najczęściej używanych mediów w dzisiejszej sztuce, a ich jakość czy wartości artystyczne praktycznie w niczym już nie ustępują tradycyjnym farbom olejnym.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu.
Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
