O obrazie:
Ten sporych rozmiarów obraz (format pola obrazowego to kwadrat o bokach 120 cm na 120 cm) jest jedną z naszych ulubionych prac Daniela Gromackiego. Wszystko w nim robi fantastyczne wrażenie: głęboka faktura płótna oddająca chropowatą korę drzewa, czy kapitalna paleta zbudowana z kontrastujących ze sobą temperaturowo wariacji na temat czerwieni, bieli i koloru niebieskiego. Jednak to chyba niezwykła kompozycja tego obrazu jest najbardziej uderzająca: stojąc przed nim i patrząc na drzewa, rzucane przez nie na śnieg cienie czujemy lekki mróz na twarzy, w uszach dźwięczy ta charakterystyczna leśna, puszczańska cisza przerywana lekkimi trzaskami suchych gałęzi i skrzypieniem śniegu. To jest obraz terapeutyczny i kojący, można wieczorną porą spędzić przy nim całe godziny lecząc ciało i umysł po kolejnym dniu. Czas przy tym jakoś sam się taktownie zawiesi, żeby nam nie przerywać tej kontemplacji zbędnym upływem minut.
Ciekawostki o temacie obrazu: Ze względu na dużą ilość mieszańców międzygatunkowych, trudno jest do końca sprecyzować ile na świecie występuje gatunków brzozy. Zazwyczaj określa się od 30 do 60 gatunków, z których – znowu w zależności od podejścia – można wyróżnić od 4 do 7 rosnących w Polsce. Brzozy, pomimo że są historycznie i sentymentalnie mocno zakorzenione w polskiej świadomości, stanowią tylko ok. 6% drzewostanu naszych lasów.
Brzoza była atrybutem skandynawskiej bogini Frigg, która według wierzeń nordyckich opiekowała się ogniskiem domowym i rodziną. Z kolei u Rzymian brzoza była symbolem m.in. władzy i miała przynosić szczęście, a dawni Słowianie wierzyli, że magiczne właściwości tego drzewa chroniły przed duchami. Do tej pory zresztą nie tylko radiesteci uważają, że brzozy wytwarzają bardzo dużo pozytywnej energii. Jest jednym z najbardziej i najłatwiej rozpoznawalnych drzew ze względu na charakterystyczny, biały pień. Drzewo brzozy pali się nawet wtedy jak jest mokre. Sok z brzozy zwany oskołą słynie z niesamowitych walorów zdrowotnych.
O artyście:
Daniel Gromacki urodził się w 1981 roku w Hajnówce, gdzie w otoczeniu Puszczy Białowieskiej spędził swoje najmłodsze lata. Ukończył Wydział Artystyczny i Wydział Humanistyczny UMSC w Lublinie oraz Lubelską Szkołę Sztuki i Projektowania na kierunku Techniki Malarskie i Pozłotnicze. Bierze udział w licznych wystawach i plenerach malarskich. Zajmuje się również pracą pedagogiczną.
Największą twórczą fascynacją Daniela Gromackiego jest pejzaż ukochanego Podlasia. W jego obrazach dominują zwłaszcza dwa motywy: zanikająca, unikatowa drewniana architektura małych, podlaskich wsi oraz krajobrazy samej Puszczy Białowieskiej. Od 2020 roku pracuje nad cyklem obrazów poświęconych rzekom Podlasia – maluje niewielkie, nikomu nie znane strugi i potoki, wijące się przez bagniska, jeszcze gdzieniegdzie dziewicze ostępy leśne, łąki i mokradła.
Atutem malarstwa artysty jest doskonałe, bardzo wrażliwe dobieranie barw tworzących zadziwiający świat widziany oczami świetnego kolorysty, oraz kapitalne operowanie techniką impasto – kładzenia gęstych, budujących grubą, wyraźną fakturę obrazu kolejnych warstw olejnej farby.
Natura w jego pracach przenika się ze światem fantazji, tworząc niepowtarzalne malarskie widowiska, a tym samym stwarzając u odbiorcy przestrzeń na odczucia i refleksje. Malarz pracuje bardzo ekspresyjnie, z pełnym wewnętrznym zaangażowaniem i poświęceniem. Zawsze maluje z natury.
Pełny biogram artysty oraz wszystkie jego obrazy dostępne w ofercie naszej Galerii Wiele Sztuki znajdziesz tutaj.
O technice:
Różnego rodzaju farby olejne były wykorzystywane w zastosowaniach artystycznych i użytkowych (np. do malowania, konserwacji i zdobienia drewnianych elementów budynków, ścian czy łodzi) od tysiącleci. W malarstwie europejskim spopularyzował je w XV wieku niderlandzki malarz Jan van Eyck, który (prawdopodobnie) razem ze swoim bratem Hubertem opracował recepturę farb wytwarzanych z oleju lnianego i pigmentu. Co ciekawe, formuła ta praktycznie bez większych zmian jest wykorzystywana do tej pory.
W świecie zachodniej cywilizacji stosowanie farb olejnych do dzisiaj uważa się za wyraz klasycznej dyscypliny malarskiej na najwyższym poziomie. Z pewnością to podejście jest w dużym stopniu podyktowane specyficznym sentymentem i uznaniem dla wielowiekowej tradycji i wspaniałych dzieł najlepszych malarzy naszego kręgu kulturowego, wykonanych w tej właśnie technice. Jednak należy pamiętać o tym, że o jakości obrazu stanowią przede wszystkim jego obiektywne wartości artystyczne i talent malarza, a w mniejszym zaś stopniu użyty przez niego materiał.
Farba olejna oferuje niezwykły potencjał różnorodnych środków wyrazu artystycznego: od gęstości i bogactwa koloru, poprzez szeroką rozpiętość uzyskiwanych barw aż po możliwość oddania najdrobniejszych detali i szczegółów kompozycji. Można przy jej pomocy uzyskać głębokie efekty fakturowe (tzw. technika impasto), lub powierzchnie płaskie, wykonane laserunkiem, o gładkości i połysku porcelany. Właściwości farb olejnych umożliwiają precyzyjne komponowanie przejść tonalnych pomiędzy kolorami, a w razie potrzeby można wielokrotnie poprawiać kompozycję przez wytarcie farby i przemalowanie danego fragmentu obrazu.
Obrazy wykonane olejem na płótnie są niezwykle trwałe (pod warunkiem ich odpowiedniego zabezpieczenia werniksem), oraz wyróżniają się swoimi wartościami kolorystycznymi, które zachowują przez długie lata. Nasycone świetlistymi barwami, przyciągają uwagę i tworzą niepowtarzalne efekty wizualne.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
