O obrazie:
Daniel Gromacki pracuje w plenerze i zawsze maluje swoje podlaskie krajobrazy wprost z natury. Omawiany obraz pochodzi z powstającego od 2020r. cyklu poświęconego rzekom Podlasia. Przedstawia leśny, zimowy krajobraz Puszczy Białowieskiej i płynącą pomiędzy drzewami niewielką rzekę Jabłoniówkę.
Użyta przez malarza paleta znakomicie oddaje klimat czasu i miejsca: widzimy bogate tonacje typowych zimowych kolorów: pigmenty ziemi, biel i niebieskawą srebrzystość śniegu. Praca ma charakterystyczną dla tego malarza, świetną fakturę zbudowaną grubymi warstwami farby olejnej, kładzionej kolejno szpachelką na płótno.
Pole obrazowe w układzie horyzontalnym ma kształt prostokąta o wymiarach 120 cm na 100 cm. Podpis i data powstania obrazu widnieje w lewym, dolnym rogu płótna.
Ciekawostki o temacie obrazu: rzeka Jabłoniówka ma długość zaledwie nieco ponad 21 kilometrów. Rzeczka wypływa ze źródła znajdującego się w pobliżu Borysówki, małej wioski położnej w powiecie hajnowskim. Jest lewym dopływem Narewki, do której wpada w pobliżu gospodarstwa agroturystycznego Zielona Dolina. Nieco poniżej ujścia Jabłoniówki, na Narewce zaczyna się piękny szlak kajakowy.
Jabłoniówka stanowi umowną granicę oddzielającą Puszczę Białowieską od Puszczy Ladzkiej (będącą pozostałością po dawnej Puszczy Bielskiej). W XVI wieku była też rzeką graniczną między Koroną i Litwą, a most na Jabłoniówce znajdujący się w małej wsi o nazwie Bernacki Most był przejściem granicznym pomiędzy państwami – w zapiskach historycznych zachowały się w opisy przepraw orszaków królewskich przez to miejsce.
O artyście:
Daniel Gromacki urodził się w 1981 roku w Hajnówce, gdzie w otoczeniu Puszczy Białowieskiej spędził swoje najmłodsze lata. Ukończył Wydział Artystyczny i Wydział Humanistyczny UMSC w Lublinie oraz Lubelską Szkołę Sztuki i Projektowania na kierunku Techniki Malarskie i Pozłotnicze. Bierze udział w licznych wystawach i plenerach malarskich. Zajmuje się również pracą pedagogiczną.
Największą twórczą fascynacją Daniela Gromackiego jest pejzaż ukochanego Podlasia. W jego obrazach dominują zwłaszcza dwa motywy: zanikająca, unikatowa drewniana architektura małych, podlaskich wsi oraz krajobrazy samej Puszczy Białowieskiej. Od 2020 roku pracuje nad cyklem obrazów poświęconych rzekom Podlasia – maluje niewielkie, nikomu nie znane strugi i potoki, wijące się przez bagniska, jeszcze gdzieniegdzie dziewicze ostępy leśne, łąki i mokradła.
Atutem malarstwa artysty jest doskonałe, bardzo wrażliwe dobieranie barw tworzących zadziwiający świat widziany oczami świetnego kolorysty, oraz kapitalne operowanie techniką impasto – kładzenia gęstych, budujących grubą, wyraźną fakturę obrazu kolejnych warstw olejnej farby.
Natura w jego pracach przenika się ze światem fantazji, tworząc niepowtarzalne malarskie widowiska, a tym samym stwarzając u odbiorcy przestrzeń na odczucia i refleksje. Malarz pracuje bardzo ekspresyjnie, z pełnym wewnętrznym zaangażowaniem i poświęceniem. Zawsze maluje z natury.
Pełny biogram artysty oraz wszystkie jego obrazy dostępne w ofercie naszej Galerii Wiele Sztuki znajdziesz tutaj.
O technice:
Malarstwo olejne to sztuka malowania obrazów pigmentami (substancjami pełniącymi rolę czynnika barwiącego) rozpuszczonymi i wymieszanymi z pewnymi rodzajami olejów, najczęściej lnianym, orzechowym lub makowym. W ten sposób otrzymana farba charakteryzuje się dosyć długim czasem schnięcia pod wpływem powietrza. Podłożem obrazu olejnego mogą być różne materiały, takie jak tradycyjne płótno, sklejka, drewno lub nawet blacha miedziana.
Znany biograf malarzy włoskich Giorgio Vasari przypisywał w połowie XVI wieku wynalazek malarstwa olejnego renesansowemu malarzowi niderlandzkiemu, Janowi van Eyck (1390-1441) i ta opinia utrzymywała się przed bardzo długi czas. Jednakże początki tej techniki są zdecydowanie starsze, wiadomo że farbami olejnymi posługiwali się już malarze w starożytnym Egipcie, Grecji czy Rzymie. O długiej historii tej techniki świadczą też różne źródła pisane, między innymi żyjący na przełomie XI i XII wieku benedyktyński mnich Teofil Prezbiter w swoim słynnym traktacie o sztuce „Diversarum Artium Schedula” napisanym pomiędzy 1100 a 1125 podawał receptury farb olejnych sposoby ich mieszania przy wykorzystaniu oleju orzechowego.
Technika olejna oferuje szerokie możliwości wyrazu artystycznego. Malarze mają do dyspozycji gęstość i bogactwo koloru oraz możliwość uzyskania subtelnych połączeń barw i oddania najdrobniejszych szczegółów przedstawianej sceny. Farby olejne można nakładać zarówno subtelnymi, cienkimi i przezroczystymi warstwami (tzw. technika laserunkowa) lub grubo, budując wyraźną fakturę i rzeźbę powierzchni obrazu. Można je mieszać bezpośrednio na powierzchni obrazu (tak, jak to robił Jan van Eyck), co umożliwia łagodne przechodzenie pomiędzy kolorami bez pozostawiania śladów pędzla. Również rodzaj stosowanych narzędzi jest szeroki, artysta może pracować z farbą olejną różnymi pędzlami, szpachelkami i łopatkami. Gotowe obrazy olejne zazwyczaj pokrywa się werniksem w celu podbicia kolorów, nadać całości połysku i ochronić powierzchnię płótna przed kurzem, zarysowaniami czy wpływem światła.
W Europie malarstwo olejne dominowało zdecydowanie od XVI w. aż do początku XX w., kiedy to wynalezienie nowych, syntetycznych farb akrylowych dało malarzom bardzo interesującą i nie gorszą jakościowo alternatywę w wyborze materiału na obraz. Jednak pomimo niezaprzeczalnych zalet akryli malarstwo olejne pozostaje cały czas w powszechnym odbiorze synonimem „prawdziwego malarstwa” i ta pozycja nie wydaje się być specjalnie zagrożona.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
