O obrazie:
Obraz “Odchodzące lato” to subtelne i melancholijne studium przemijania. Artystka, poprzez delikatną, impresjonistyczną technikę, uchwyciła atmosferę schyłku lata, wywołując u widza nostalgiczne refleksje. Centralnym motywem jest samotna postać dziewczyny, oparta o drewniany płot, która wydaje się zatopiona w zadumie. Jej sylwetka, częściowo zasłonięta przez wysokie chwasty, potęguje uczucie samotności i refleksji.
Paleta barw na obrazie jest stonowana i przygaszona, co doskonale oddaje melancholijny nastrój. Dominują ciepłe, ziemiste odcienie brązu, żółci i zieleni, które kojarzą się z usychającą roślinnością. Chłodne, szare tony płotu kontrastują z ciepłymi barwami przyrody, podkreślając tym samym przemijający charakter lata.
Obraz został wykonany w technice olejnej na płótnie. Malarka zastosowała charakterystyczną dla impresjonizmu technikę krótkich, dynamicznych pociągnięć pędzla, które nadają obrazowi lekkości i wrażenie ruchu. Widoczne są również grubo nałożone warstwy farby, tworzące ciekawą fakturę na powierzchni płótna.
“Odchodzące lato” można porównać do wielu innych dzieł impresjonistycznych, które tematyzują przemijanie i naturę. Przypominają się tutaj zwłaszcza pejzaże Claude’a Moneta, w których artysta uchwycił subtelne zmiany światła i atmosfery. Podobne nastroje można odnaleźć również w twórczości Vincenta van Gogha, choć jego paleta barw jest znacznie bardziej intensywna.
Obraz jest podpisany na froncie płótna pseudonimem artystycznym malarki “Elis”. Sygnatura jest umieszczona w prawym, dolnym rogu. Na odwrociu płótna umieszczony jest opis wykonany ręcznie przez malarkę: “Bubashkina Eleanora, 70/80, 2022, Odchodzące lato, ol/pl” w języku polskim oraz cyrylicą (w j. białoruskim).
O temacie obrazu: krajobraz, portret
Malarstwo pejzażowe to gatunek sztuki wizualnej, który skupia się na przedstawianiu krajobrazów, zarówno naturalnych, jak i miejskich. Artyści pejzażyści poprzez swoje dzieła starają się uchwycić piękno i różnorodność otaczającego świata, od majestatycznych gór po spokojne jeziora czy tętniące życiem metropolie.
Głównym tematem tego rodzaju malarstwa jest krajobraz (pejzaż), czyli wszystko to, co znajduje się poza człowiekiem: góry, doliny, lasy, rzeki, morza, miasta. Nie oznacza to jednak, że na obrazach krajobrazowych nie widzimy ludzi. Bardzo często w celu uzupełnienia statycznej kompozycji pejzażyści dodają na swoich obrazach sylwetki ludzi i/lub zwierzęce, lub drobne scenki rodzajowe. Nazywa się to sztafażem (wyraz pochodzi z z j. niemieckiego od: ausstaffieren, przyozdabiać).
Portret to jeden z najstarszych i najbardziej uniwersalnych tematów w malarstwie. Przez wieki artyści wykorzystywali go, by uwieczniać zarówno władców i arystokratów, jak i zwykłych ludzi, celebrując ich indywidualność i piękno.
Głównym celem portretu jest przedstawienie wizerunku konkretnej osoby, uchwycenie jej fizycznych cech, ale także wyrażenie jej osobowości, charakteru i emocji. Portrety są nie tylko dziełami sztuki, ale też ważnymi dokumentami historycznymi. Opowiadają o epoce, w której powstały, o panujących obyczajach i trendach estetycznych. Portrety służyły często do budowania prestiżu, umacniania władzy, a także do wyrażania uczuć. Można powiedzieć, że w dawniejszych czasach, były odpowiednikami fotografii i spełniały rolę dzisiejszych social mediów.
O technice: farba olejna na płótnie
Malarstwo olejne to jedna z najpopularniejszych i najbardziej szanowanych technik malarskich, ceniona za swoją wszechstronność, głębię kolorów i trwałość. Olejne farby, stworzone na bazie pigmentów (barwników) zmieszanych z olejem lnianym, orzechowym lub makowym są niezwykle elastyczne i wszechstronne w zastosowaniu. Pozwalają artystom na tworzenie zarówno świetlistych, gładkich i delikatnych przejść tonalnych przy pomocy nakładanych kolejno, cienkich warstw farby (laserunek, sfumato), jak i budowania szorstkiej faktury z gęstych, grubych warstw nierozcieńczonego materiału (technika impasto).
Pomimo pojawienia się w XX w. zupełnie nowych, syntetycznych farb akrylowych, obrazy olejne do tej pory są uważane za kwintesencję sztuki malarskiej w najbardziej klasycznym jej wydaniu. Obrazy wykonane olejem na płótnie są niezwykle trwałe, oraz wyróżniają się swoimi wartościami kolorystycznymi, które zachowują przez długie lata. Nasycone świetlistymi barwami, przyciągają uwagę i tworzą niepowtarzalne efekty wizualne.
O artystce:
Eleaonora Bubashkina pochodzi z Mińska na Białorusi. Jest kontynuatorką rodzinnych tradycji: urodziła się w rodzinie znanego białoruskiego artysty Władimira Urodnicza. W Mińsku ukończyła Państwowe Liceum Plastyczne, następnie studiowała na mińskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale malarstwa, który ukończyła w 1992 roku. Od lutego 2023 roku mieszka w Polsce.
Posługuje się pseudonimem artystycznym Elis i tak też sygnuje swoje prace. Liryczne, intymne, doskonale szczere malarstwo Eleonory Bubashkiny przedstawia wysoki poziom rzemiosła artystycznego i profesjonalizmu, jasne postrzeganie natury i eleganckie, wręcz muzyczne mistrzostwo w posługiwaniu się kolorem. W jej obrazach widać jasny, natchniony, dziecięcy pogląd na świat. Prace artystki otwierają nam drogę do harmonii z samym sobą i otaczającą nas rzeczywistością i pomagają poczuć urok i smak naturalności. Więcej o malarce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Obrazy na ścianę