O obrazie:
Milana Chyżawska wychowała się w niewielkiej miejscowości na środkowej Ukrainie, blisko natury. Maluje motywy florystyczne: trawy, kwiaty i rośliny już od paru lat. Jej ulubionym tematem jest zwłaszcza słonecznik – kwiat, który ostatnio stał się nowym symbolem Ukrainy.
Malarka poświęciła słonecznikom swój ostatni cykl prac z 2023 roku. Jednak te malarskie przedstawienia to nie są typowe martwe natury czy pogodne krajobrazy z niebieskim niebem, które przychodzą do głowy kiedy myślimy o ukraińskich, bezkresnych przestrzeniach.
Pole obrazowe omawianej pracy ma kształt dużego prostokąta w układzie horyzontalnym, o wymiarach 170 cm na 120 cm. W przerwie pomiędzy dużymi, dającymi schronienie, ciemnozielonymi liśćmi widać tylko jeden kwiatostan, lekko pochylony i zwrócony w naszą stronę.
Zamiast łagodnych, słonecznych pasteli w palecie obrazu dominuje ciemna, wojskowa zieleń i blady błękit. Niepokojący, bliski kadr otwartej sceny zastąpił szeroką przestrzeń. Również ulokowany nisko nad ziemią punkt widzenia jest nietypowy dla takich scen. Sprawia wrażenie, że obserwujemy teren oczami kogoś, kto się czołga, ukrywa, wypatrując wroga. Pole słonecznika z jego dużymi liśćmi staje się naturalnym kamuflażem i sojusznikiem, miejscem, gdzie można się ukryć przed dronami i ostrzałem snajpera.
Dla artystów w czasie wojny jedyną bronią jest ich sztuka.
Ciekawostka o temacie obrazu: słonecznik to ważna gospodarcza roślina – jego ziarna zawierają od 25 do 32% tłuszczów, są bogate w aminokwasy, nienasycone kwasy tłuszczowe i wiele ważnych dla zdrowia człowieka witamin i antyoksydantów. Jest wykorzystywany przede wszystkim w przemyśle spożywczym, kosmetycznym oraz farmaceutycznym.
Przed Rosyjską agresją, Ukraina była największym producentem nasion słonecznika na świecie z wolumenem produkcji przekraczającym 4,4 mln ton rocznie. Dzisiaj najlepsze obszary uprawy słonecznika w większości znajdują się na terenach toczących się walk, lub w pobliżu linii frontu. Na polach zamiast maszyn rolniczych pracują czołgi i armatohaubice, a zamiast słoneczników sadzi się miny.
O technice: olej na płótnie
Malarstwo olejne to sztuka malowania obrazów pigmentami (substancjami pełniącymi rolę czynnika barwiącego) rozpuszczonymi i wymieszanymi z pewnymi rodzajami olejów, najczęściej lnianym, orzechowym lub makowym. W ten sposób otrzymana farba charakteryzuje się dosyć długim czasem schnięcia pod wpływem powietrza. Podłożem obrazu olejnego mogą być różne materiały, takie jak tradycyjne płótno, sklejka, drewno lub nawet blacha miedziana.
Znany biograf malarzy włoskich Giorgio Vasari przypisywał w połowie XVI wieku wynalazek malarstwa olejnego renesansowemu malarzowi niderlandzkiemu, Janowi van Eyck (1390-1441) i ta opinia utrzymywała się przed bardzo długi czas. Jednakże początki tej techniki są zdecydowanie starsze, wiadomo że farbami olejnymi posługiwali się już malarze w starożytnym Egipcie, Grecji czy Rzymie. O długiej historii tej techniki świadczą też różne źródła pisane, między innymi żyjący na przełomie XI i XII wieku benedyktyński mnich Teofil Prezbiter w swoim słynnym traktacie o sztuce „Diversarum Artium Schedula” napisanym pomiędzy 1100 a 1125 podawał receptury farb olejnych sposoby ich mieszania przy wykorzystaniu oleju orzechowego.
Technika olejna oferuje szerokie możliwości wyrazu artystycznego. Malarze mają do dyspozycji gęstość i bogactwo koloru oraz możliwość uzyskania subtelnych połączeń barw i oddania najdrobniejszych szczegółów przedstawianej sceny. Farby olejne można nakładać zarówno subtelnymi, cienkimi i przezroczystymi warstwami (tzw. technika laserunkowa) lub grubo, budując wyraźną fakturę i rzeźbę powierzchni obrazu. Można je mieszać bezpośrednio na powierzchni obrazu (tak, jak to robił Jan van Eyck), co umożliwia łagodne przechodzenie pomiędzy kolorami bez pozostawiania śladów pędzla. Również rodzaj stosowanych narzędzi jest szeroki, artysta może pracować z farbą olejną różnymi pędzlami, szpachelkami i łopatkami. Gotowe obrazy olejne zazwyczaj pokrywa się werniksem w celu podbicia kolorów, nadać całości połysku i ochronić powierzchnię płótna przed kurzem, zarysowaniami czy wpływem światła.
W Europie malarstwo olejne dominowało zdecydowanie od XVI w. aż do początku XX w., kiedy to wynalezienie nowych, syntetycznych farb akrylowych dało malarzom bardzo interesującą i nie gorszą jakościowo alternatywę w wyborze materiału na obraz. Jednak pomimo niezaprzeczalnych zalet akryli malarstwo olejne pozostaje cały czas w powszechnym odbiorze synonimem „prawdziwego malarstwa” i tak pozycja nie wydaje się być specjalnie zagrożona.
O artystce:
Milana Chyżawska urodziła się 1986 roku w miejscowości Biała Cerkiew na środkowej Ukrainie. W 2008 r. ukończyła wydział dokumentoznawstwa oraz działalności informacyjnej Uniwersytetu Kultury w Kijowie. W 2014 roku z mężem Denisem przeprowadzili się do Polski i zamieszkali w Wejherowie. Wspólnie rozpoczęli studia na Wydziale Malarskim gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w czerwcu 2023 oboje obronili swoje dyplomy.
Maluje od dziecka. Malarstwo daje Milenie energię i życiową dynamikę, ale też pewien wewnętrzny niepokój. Uważa, że świat jest jak malarska paleta, zachwyca ją bogactwo otaczających ją kolorów, naturalna gra światła i cienia. W swojej twórczości posługuje się farbami olejnymi, a oprócz malowania obrazów zajmuje się również rysunkiem.
Dwukrotnie otrzymała Stypendium Kulturalne Miasta Gdańsk: w 2022 za realizację projektu „Ludzie Morza”, oraz w 2023 za cykl prac „Słoneczniki”.
Prace Milany były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Gdańsku, Wejherowie, Łodzi i w Berlinie. Jej obrazy znajdują się już w galeriach i prywatnych kolekcjach m.in. w Australii, Irlandii, Szwajcarii, Norwegii, Anglii, Niemczech, Turcji, Kanadzie, Szwecji i na Ukrainie.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę.
