O temacie obrazu – Portret
Portret jest dziełem sztuki, artystycznym wizerunkiem przedstawiającym określonego człowieka (zwłaszcza jego twarzy), z uwzględnieniem indywidualnych cech wyglądu fizycznego, urody, czasami też stanu psychicznego. Stosowany jako temat w różnych dziedzinach sztuki wizualnej (malarstwo, rzeźba, grafika, fotografia), portret ma wiele odmian. Biorąc pod uwagę różne kryteria, dzieli się kilkanaście typów, np. portret zbiorowy, autoportret, karykatura, miniatura, realistyczny lub imaginacyjny, fikcyjny.
Portret jest jednym z najstarszych i najczęściej spotykanych gatunków sztuki. Był tworzony zarówno jako pamiątka osobista, rodzinna i jako przedstawienie oficjalne, by upamiętnić godność pełnioną przez portretowaną osobę.
Wysoko ceniony i rozwijany w kulturach starożytnej Azji, dalekiego i bliskiego wschodu (w Egipcie w już w okresie Średniego Państwa c. 2 tys. lat p.n.e powstawały portrety psychologizowane) w Europie w wiekach średnich miał niewielkie znaczenie i pełnił raczej rolę uzupełniającą w scenach religijnych. Dopiero od XIV w. portret zaczął na naszym kontynencie odzyskiwać należne mu miejsce. Powstały znakomite płótna szkoły niderlandzkiej (J. van Eyck, Vermeer, Rembrandt, Memling), czy włoskiego renesansu (Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Tycjan). Wiek XVII był okresem szczytowego rozwoju malarstwa portretowego w Anglii (W. Hogarth, A. Ramsay, G. Romney). Pomimo rozwoju technik fotograficznych od końca XIX wieku, portret przetrwał i nadal zajmuje czołowe miejsce wśród tematów podejmowanych przez współczesnych malarzy, chociaż niewątpliwie nie pełni już klasycznej roli figuratywno – informacyjnej.
O obrazie
Opuszczone w dół, zarysowane wyraźną kreską kąciki ust, opuszczone kąciki oczu, nawet czapka wciśnięta na głowę jest wygięta w odwrócona podkówkę… przekaz jest silny i spójny – chyba nie zaczyna się dobry dzień. Ta scena może rozgrywać się mglistym, chłodnym porankiem, na tle słupów trakcji elektrycznej na przystanku komunikacji miejskiej w drodze do pracy.
Postać stojącego mężczyzny jest nam pokazana w manierze en pied, a frontalne ujęcie twarzy sprawia wrażenie ewidentnej i zamierzonej konfrontacji wzrokowej z widzem. W naszą stronę skierowany jest niemy wyrzut i pytanie o dalszy sens takiej jałowej, powtarzalnej egzystencji. Bohater jeszcze stoi, ale jego sylwetka sprawia wrażenie, że został ujęty w ruchu, przystanął tylko na moment, jakby lekko zaskoczony naszym widokiem – za chwilę znudzi mu się patrzenie na nas i oddali się w stronę swoich zwykłych życiowych spraw.
Kadr został uchwycony niczym najlepsza fotografia reporterska, malarsko zdjęta z rzeczywistości w wąskiej gamie barwnej, skoncentrowanej wokół zimnego i nostalgicznego koloru niebieskiego. Ten zabieg z jednej strony akcentuje przekaz, a z drugiej wtapia sylwetkę mężczyzny w tło, zacierając różnice przestrzenne pomiędzy pierwszym a drugim planem, pomiędzy człowiekiem a jego otoczeniem. W ten sposób bohater zatraca swoją indywidualność i staje się swoim własnym cieniem, tłem na którym przestanie za chwilę być widoczny i rozpłynie się w szarzyźnie.
Obraz ze względu na swoje wysokie walory artystyczne będzie znakomitym i wartościowym akcentem w każdej kolekcji polskiej sztuki współczesnej. Jego rozmiar (140 cm na 220 cm) stawia pewne wymagania przestrzeni ekspozycyjnej, jednak w odpowiednim wnętrzu będzie robił niezapomniane wrażenie swoją siłą ekspresji i świetną kompozycją.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu.
Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
