Cykl obrazów pejzażowych „Islandia” został wykonany w technice akrylowej. Powstał w wyniku przeżytych wrażeń i obcowania z niepowtarzalnym klimatem tej magicznej, pełnej kontrastów północnej wyspy. Twórczy proces malarski w tym przypadku był również procesem analizy uczuć, wspomnień i marzeń artystki, które wpłynęły na wybór tematów, ich interpretację i ostateczny kształt prac.
z recenzji cyklu napisanej przez Prof. Leona Michnę: „W swoich obrazach autorka ukazuje po mistrzowsku czystość kolorów, różnorodność kształtów i zjawisk islandzkiego krajobrazu. Upraszczając formy, przy użyciu perfekcyjnie zestawionych kolorów wspaniale oddaje nastrój i klimat surowej, północnej przyrody.”
O temacie obrazu – mała porcja wiedzy o Islandii
Islandia to państwo położone na wyspie pochodzenia wulkanicznego o tej samej nazwie, o powierzchni 103 tys. km2. Całe wnętrze wyspy ma charakter pustynny, który nadają mu rozległe połacie pokryte piaskami, lawą i polami lodowymi. Islandia jest jednym z najbardziej wulkanicznych krajów świata – widowiskowe pola lawy zajmują przeszło 12 000 km². Na północy i zachodzie linia brzegowa tworzy liczne i głębokie fiordy. Od września do kwietnia można podziwiać na islandzkim niebie niesamowity barwny taniec zorzy polarnej, objawiającej się w różnych efemerycznych kształtach w zieleniach, czerwieniach, różach a nawet różnych odcieniach niebieskiego.
O technice – akryl na płótnie
Żywice i farby akrylowe zostały wynalezione i opatentowane w Niemczech na początku lat 30-tych XX wieku. Spoiwem w tych farbach są żywice poliakrylowe, w których są zawieszone cząstki pigmentu. Oprócz substancji barwiących, akryle malarskie mogą zawierać również różne substancje dodatkowe, które zmieniają takie parametry użytkowe jak szybkość wysychania na płótnie lub lepkość (np. gumę arabską).
Farbami akrylowymi można malować na praktycznie każdym rodzaju podobrazia, nawet na szkle, dlatego są szczególnie popularne wśród twórców street-artowych. W zastosowaniach artystycznych mogą być kładzione grubo (impast) tak jak farby olejne lub laserunkowo, cienko przezroczystymi warstwami. Malarstwo akrylowe jest alternatywą dla malarstwa olejnego, jednak dla wzmocnienia efektów fakturowych i kolorystycznych malarze często łączą obie te techniki.
O tematyce – pejzaż w malarstwie
W Chinach i Japonii malarstwo przez całe stulecia było cenionym i jednym z głównych gatunków sztuki wizualnej, natomiast na naszym kontynencie historia pejzażu jako samodzielnego gatunku malarskiego nie jest taka prosta.
W hellenistycznym malarstwie ściennym, czy w starożytnym Rzymie pejzaż jako temat samodzielny stanowił zasadniczo element dekoracji wnętrz. Później jednak stracił na popularności i aż do końca średniowiecza występował bardziej jako tło dla przedstawianych zdarzeń mitologicznych, historycznych czy religijnych.
Dopiero od XVI wielu malarstwo pejzażowe zaczęło przekształcać się w niezależną dziedzinę artystyczną i stopniowo zyskiwało na znaczeniu. Powstały różne jego odmiany i słynne szkoły pejzażu, m. in. francuska szkoła z Barbizon, czy szkoła angielska. Prawdziwy rozkwit tego tematu zaczął się jednak tak naprawdę za przyczyną impresjonistów, którzy uczynili z pejzażu jeden z najpopularniejszych rodzajów malarskich.
W XX wieku był częstym tematem podejmowanym przez artystów różnych kierunków – fowistów, kubistów, ekspresjonistów czy surrealistów. W Polsce malarstwo krajobrazowe rozwinęło się w połowie XIX wieku. Jako najwybitniejszych pejzażystów należy wymienić Józefa Chełmońskiego, braci Gierymskich, Władysława Podkowińskiego czy Jana Stanisławskiego.
Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
