O temacie obrazu
Najstarsze znane naskalne rysunki jeleni znajdują się w jaskini krasowej w Lascaux w Akwitanii (płd.-zach. Francja). Znalezione tam malowidła powstały od 17do 15 tys. lat p.n.e.
Jeleń jako motyw dekoracyjny czy temat obrazów długo uważany był za symbol kiczu i tandety. Kojarzony z cukierkowymi przedstawieniami na oleodrukach, myśliwskimi trofeami i ludowymi figurkami na jakiś czas został zepchnięty w otchłanie sztuki dekoracyjnej. Na szczęście, to wspaniałe i pełne majestatu zwierzę odnajduje swoje należne mu miejsce w sztuce za pomocą takich artystów, jak miedzy innymi Klaudia Choma czy (co czyni w swoistym własnym, niepowtarzalnym stylu) Lech Bator, którego obrazy również możesz znaleźć w naszej Galerii (link do artysty i obrazów znajdziesz tutaj).
Jeleń to uosobienie wdzięku, szybkości, spokoju i piękna, przez wielu uważany jest za króla polskiego lasu. W Polsce żyje niecałe 200 tys. sztuk, można je napotkać we wszystkich większych kompleksach leśnych. Ze względu na swoje rozłożyste poroże (może ważyć nawet do 12 kg i mierzyć ponad 100 cm) unika gęsto zakrzewionych terenów. Naturalnymi wrogami jeleni w Polsce są wilk, ryś i niedźwiedź. Jeleń szlachetny w Polsce jest zwierzęciem łownym z okresem ochronnym.
O obrazie
Obrazy z cyklu poświęconego przyrodzie Klaudii Chomy to portrety wykonane z psychologiczną zaciętością: każde ze stworzeń występuje na płótnach jako pierwszoplanowy bohater, wyodrębniony z bezczasowego, mglistego tła. Nawet najmniejsze z istot żywych zdają się opowiadać swoją własną historię, zaś ich prezencja przekonuje o niebanalnej osobowości i charakterze.
Warsztatowa precyzja autorki zasługuje na osobną uwagę: delikatność piór i futra odczuwa się niemal fizycznie, a umaszczenie bohaterów podkreślają migotliwe przejścia kolorystyczne. Charakterystyczna technika malarska Klaudii Chomy pozostaje niezmienna niezależnie od przedstawionego motywu; jej dzieła łączy przygaszona, ziemista lub szara gama kolorystyczna. Widz nie odnajdzie w nich silnych kontrastów światło-cieniowych czy wyrazistego linearyzmu: światło i modelunek poprowadzone są miękko i delikatnie.
Naturalna, swobodna kompozycja zmierza ku asymetrii, zaś jej dynamika osiągnięta zostaje poprzez antagonizm pomiędzy fakturowo potraktowanym, monochromatycznym tłem a realistycznym, pełnym ekspresji obiektem. To właśnie drugi plan: opracowany szaro-ziemistymi impastami, jest wspólnym mianownikiem wszystkich prac warszawskiej malarki, nadając im wyraz odrealnienia i melancholii.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu.
Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
