O obrazie:
Obrazy przedstawiające pejzaże miejskie są bardzo chętnie wybierane przez naszych Klientów. Krajobrazy, budynki, ulice – wszystko to jest bliskie każdemu człowiekowi i jednocześnie sprawia, że chętnie przystajemy na dłużej, aby nacieszyć oczy widokiem i kontemplować dzieło.
Obraz Sopot przedstawia jeden z najbardziej rozpoznawalnych, miejskich widoków w Polsce. Na pierwszym planie widzimy okazały, otoczony zielenią i prowadzący na sopockie molo Skwer Kuracyjny z fontanną, dalej samo molo, miejską plażę i morze. Po prawej stronie stoi charakterystyczna latarnia morska z 1904 roku, a niżej czerwienią się dachy Zakładu Balneologicznego i Państwowej Galerii Sztuki. Nieco bliżej środka dolnej krawędzi widzimy też charakterystyczną, miedzianą kopułę budynku Rotundy modernistycznego Domu Zdrojowego.
Ta letnia, wakacyjna kompozycja o mocnych i wyrazistych kolorach będzie się bardzo dobrze komponowała w każdym wnętrzu.
Ciekawostki o Sopocie:
- Pierwsza wzmianka o Sopocie pochodzi z roku 1283, kiedy to pomorski książę podarował małą wtedy rybacką wioskę Sopoth wraz z przyległościami zakonowi Cystersów z klasztoru w Oliwie. Cystersi władali tymi terenami przez kolejne prawie 500 lat aż do pierwszego rozbioru Polski, kiedy to Sopot znalazł się w granicach Prus.
- Pierwszy profesjonalny Zakład Kąpielowy w Sopocie powstał w 1823 roku i data ta uznawana jest za początek sopockiego kurortu. Wybudował go na życzenie władz pruskich doktor Jean Georg Haffner, Alzatczyk z pochodzenia, który przybył w te okolice razem z wojskami Napoleona w 1808 roku. Oficjalnie status uzdrowiska miasto uzyskało w 1999 roku.
- Pierwszy pomost w Sopocie, mierzący 31,5 metra, zbudowany został w 1827 roku. Po wojnie molo miało być rozebrane jako symbol burżuazji. Dzisiaj molo sopockie mierzy 511,5 metra (z czego 458 metrów wchodzi w głąb Zatoki Gdańskiej) i jest najdłuższym drewnianym molem na Morzu Bałtyckim. W sezonie letnim 2022 sopockie molo odwiedziło ponad 730 tys. osób.
- Sopot otrzymał prawa miejskie na mocy edyktu niemieckiego cesarza, Wilhelma II w dniu 8 października 1901 roku. Dzisiaj Sopot liczy sobie ok. 35 tys. mieszkańców, a najdłuższa ulica, Aleja Niepodległości mierzy 4,368 metrów długości.
- W roku 1909 otwarto w Sopocie Teatr Leśny, który jest poprzednikiem dzisiejszej Opery Leśnej. W okresie międzywojennym, kiedy to Sopot należał do Wolnego Miasta Gdańska, odbywały się w nim słynne festiwale wagnerowskie. Pierwszy Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot zorganizowano w 1961 roku. Obecnie widownia Opery Leśnej może pomieścić ponad 5,5 tys. widzów, a na scena o powierzchni 430 m² pomieści 120-osobową orkiestrę.
- Słynny Sopocki Hotel Grand z kasynem zbudowano w latach 1924-27. Największa wygrana w historii sopockiego kasyna padła 30 lipca 1928 roku, kiedy pracownik warszawskich wodociągów, inżynier Gliński, obstawiając przypadkowe numery wygrał 2 miliony guldenów, czyli 3,5 miliona przedwojennych złotych (dla porównania: ogólnopolska zbiórka Funduszu Obrony Morskiej na budowę ORP Orzeł przyniosła 5 mln zł).
- Z Sopotu pochodzi Ela Kraszewska, założycielka i właścicielka naszej Galerii Wiele Sztuki.
O temacie obrazu:
W sztukach wizualnych (obraz, rysunek, druk lub fotografia) pejzaż miejski, lub krajobraz miejski, jest artystycznym przedstawieniem fizycznych aspektów miasta lub obszaru miejskiego, często ze sztafażem (tzn. niewielkimi postaciami ludzkimi lub zwierzęcymi, wprowadzonymi do głównej kompozycji). Obrazuje konfigurację i organizację przestrzeni, form zabudowy i architektury, tworzącymi razem urbanistyczną tkankę miejską. Inna nazwa pejzażu miejskiego to weduta, od włoskiego słowa vedute – widok, panorama. Rodzajem pejzażu miejskiego jest prospekt, czyli kompozycja malarska łącząca ze sobą elementy architektury rzeczywistej i fantastycznej, lub przedstawiającą tylko architekturę fantastyczną. Z kolei kosmorama to panoramiczny, najczęściej dużych rozmiarów obraz w formie kulistej (na powierzchni walca) dający złudzenie głębi i przestrzeni. Przedstawienie fragmentu miasta z elementami krajobrazu morskiego, zabudowaniami portowymi czy nadbrzeżami nazywa się mariną.
Pejzaż miejski jest jednym z najstarszych tematów malarskich. Rozwijał się zarówno w kręgu kultury europejskiej (można tu podać jako przykład pochodzące z I wieku naszej ery freski z rzymskich term Trajana, przedstawiające miasto z lotu ptaka) jak i w kulturach wschodnich (słynna chińska panorama Widok wzdłuż rzeki podczas święta Qingming z XII wieku). W europejskim średniowieczu pejzaże miejskie pojawiały się bardziej jako tło dla scen religijnych, niż samodzielny temat. Wynalezienie różnych technik drukarskich umożliwiło wykonanie od XVI do XVIII wielu grafik ukazujących miasta z lotu ptaka; odbitki takie często spełniały rolę informacyjną i kartograficzną. W Holandii i Włoszech od XVII i XVII wieku pejzaż miejski wyodrębnił się jako samodzielny podgatunek pejzażu za sprawą dzieł takich znakomitych artystów jak Jan Vermeer, Canaletto czy Francesco Guardi. Pod koniec XIX wieku impresjoniści skupili się na atmosferze i dynamice codziennego życia w mieście. Częstymi tematami pejzaży miejskich stały się także tereny podmiejskie i przemysłowe, place budowy i stacje kolejowe. W XX wieku uwaga środowiska artystycznego skupiła się na sztuce abstrakcyjnej i konceptualnej, przez co spadło zainteresowanie pejzażami miejskimi. Nie zabrakło jednak artystów, którzy nadal wykorzystywali miasto jako główny motyw, wokół którego snuli swoje malarskie opowieści; można tu wymienić chociażby amerykańskich malarzy Edwarda Hoppera czy Yvonne Jacquette.
Również współcześni polscy artyści podejmują w ciekawy sposób motywy urbanistyczne na swoich obrazach, na przykład Filip Rzodkiewicz (jeden z najbardziej utalentowanych i rokujących rozwojowo malarzy młodego pokolenia) stworzył w komiksowo i pop-artowym stylu czarno-biały cykl „Studium miasta” (obrazy te są dostępne w naszej Galerii). Podejmuje w nim tematy dotyczące dylematów związanych z rozwojem cywilizacji i miejscem człowieka w dynamicznym, skomercjalizowanym środowisku współczesnych aglomeracji miejskich.
O technice:
Farby akrylowe pojawiły się w sprzedaży pod koniec lat 40-tych XX wieku. Pierwotnie były produkowane na bazie oleju, później jako farby wodne. Ich podstawowa przewaga nad farbami olejnymi polega na tym, że mają znacznie krótszy czas schnięcia. W latach 50-tych ub. wieku malarze zorientowali się, że akryle można rozcieńczać i stosować w nowatorski sposób – na przykład nasączać nimi płótno albo nawet rozpylać je na różnych powierzchniach w formie aerozolu. Z kolei łączenie ich z innymi rodzajami farb pozwala na uzyskanie ciekawych efektów kolorystycznych, nowych przejść tonalnych oraz bardzo zróżnicowanych faktur.
O artystce:
Urodziła się w 1983 we Wrocławiu, obecnie mieszka i tworzy w Gdańsku. Artystka maluje głównie akrylami i olejami na płótnie, w swoim własnym stylu będący syntezą jej doświadczeń, podróży, zainteresowań i emocji. Maluje cykle o tematyce krajobrazowej, miejskiej, przedstawiające kobiety, często z wykorzystaniem licznych elementów geometrycznych. Tworzy również murale. Maluje tak, aby obraz nie był jedynie elementem dekoracyjnym, ale również przenikał osobistą przestrzeń odbiorcy, tworząc z nim osobistą i bliską relację. Na płótnie zostawia część siebie i swoją energię. Jej celem artystycznym jest tworzenie obrazów przyciągających uwagę widza, wzbudzających pozytywne emocje, otwierających jego umysł i serce.
Jej prace zdobią przestrzeń w prywatnych kolekcjach polskich i zagranicznych, m.in: Hiszpanii, Anglii, Maroku, Szwajcarii, Niemczech. Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę
