O obrazie:
Pole obrazowe w kształcie prostokąta o wymiarach 120 cm na 60 cm, leżącego na dłuższym boku ma charakterystyczny dla pejzażu układ horyzontalny.
Paleta obrazu jest utrzymana w różnych odcieniach zimnych niebieskości pomieszanych z kolorem szarym, subtelnie ocieplonych umieszczonymi po bokach plamami lekkich brązów. Jego kontemplacja dostarcza nam czystego, świeżego przeżycia estetycznego bez zbędnego ładunku emocjonalnego i malarskiej ekspresji, można nawet powiedzieć, że emanujący z płótna spokój jest aż chłodny w odczuciu. Kompozycja jest syntetyczna i zdyscyplinowana, widoczne na drugim planie masywne formy wysokich gór schodzących w dół, do samego morza, poza wąskim przejściem po lewej stronie zamykają nam linię horyzontu.
To właśnie takie pejzaże powodują, że obrazy z morską tematyką są cały czas bardzo pożądane i cieszą się dużą popularnością zarówno wśród naszych klientów.
Obraz jest sygnowany przez artystkę na odwrociu płótna podpisem, tytułem oraz datą powstania.
O temacie obrazu: pejzaż marynistyczny
Pejzaż marynistyczny, zwany też mariną, jest odmianą malarstwa pejzażowego, poświęconą morzu i jego otoczeniu: przyrodzie, nadbrzeżnym miastom, portom i stoczniom. Obraz marynistyczny ma wiele odmian; może przedstawiać samą naturę jako główny wątek kompozycyjny, lub krajobraz morski z łodziami, statkami i okrętami. Często jest ozdobiony sztafarzem, łączy się ze scenami batalistycznymi rozgrywającymi się na morzu czy wedutą (pejzażem miejskim). Ciekawą odmianą obrazu marynistycznego jest tzw. „portret kapitański” czyli wizerunki statków, malowane od początku XIX w. na zamówienie ich armatorów lub kapitanów, charakteryzujące się drobiazgową dokładnością w odwzorowaniu szczegółów wyglądu i wyposażenia przedstawianych jednostek, ukazywanych zazwyczaj od strony burty.
Krajobraz morski występował w sztukach wizualnych już w odległej starożytności. Sceny ze statkami i okrętami znaleźć można w paleolitycznych rytach naskalnych, egipskim malarstwie ściennym z IV tysiąclecia p.n.e., czy w późniejszej sztuce greckiej i rzymskiej. W wiekach średnich w Europie motyw morza na obrazach, podobnie zresztą jak cały temat pejzażu, występował bardziej w roli uzupełnienia kompozycji i tła dla głównych wątków religijnych, niż jako temat samodzielny.
Złoty wiek rozwoju i rozkwitu malarstwa marynistycznego jako specyficznej i już w pełni odrębnej odmiany malarstwa pejzażowego nastąpił w XVII wieku w Holandii, Anglii i innych państwach o szybko rozwijającej się gospodarce morskiej.
Nasza rodzima, współczesna sztuka marynistyczna narodziła się późno i to bardziej jako wynik przeobrażeń geopolitycznych, niż naturalnej ewolucji zainteresowań malarzy czy publiczności. Polska nigdy nie była krajem morskim, jego związki z morzem były na przestrzeni wieków sporadyczne i rwane. Królowie, którzy wykazywali jakieś zainteresowanie tym tematem (a nie było ich zbyt wielu) robili to bardziej z punktu widzenia partykularnych interesów swojej dynastii, nie biorąc pod uwagę szerszych kontekstów gospodarczo – politycznych kraju i dłuższych horyzontów czasowych. Stąd też, nawet jeżeli były podejmowane jakieś działania dotyczące na przykład budowy floty, czy umocnień miast nadmorskich, były one krótkotrwałe i nie przyniosły żadnych trwałych efektów czy korzyści dla kraju.
Te uwarunkowania w oczywisty sposób przekładały się na naszą narodową ikonosferę i szeroko pojętą sztukę. Nie chcemy tutaj powiedzieć, że tematy morskie nie występowały w polskiej sztuce w ogóle, jednak nawet jeżeli któryś z pisarzy czy malarzy podejmował tematykę związaną z morzem, były to raczej wyimki z ich twórczości niż tematy główne. Wyobraźnia malarska naszych pejzażystów była mocno ograniczona typowymi nizinnymi krajobrazami i zamknięta w świecie narodowych ikon: płaczących wierzb, lasu, piaszczystych polnych dróg czy zaoranych pól.
Ta sytuacja zmieniła się wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918. Dostęp do niewielkiego fragmentu morskiego wybrzeża oraz spektakularne inwestycje infrastrukturalne w rodzaju budowy portu w Gdyni spowodowały wzrost zainteresowania opinii publicznej tematyką morską i w naturalny sposób w 20-leciu międzywojennym zaczęły powstawać obrazy marynistyczne i literatura poświęcona morzu i jego tematyce. Do najbardziej znanych malarzy marynistycznych tego okresu należą Antoni Suchanek, Marian Mokwa czy Michalina Krzyżanowska.
W kolejnych dekadach XX wieku klasyczne gatunki malarskie, w tym pejzaże, zaczęły tracić na znaczeniu i popularności na rzecz innych konwencji gatunkowych. Jednak morze w sztuce współczesnej jest symbolem o ogromnej liczbie pozytywnych skojarzeń i obrazy marynistyczne są nadal popularne wśród kolekcjonerów i znajdują wielu nabywców.
Obrazy o tematyce marynistycznej, dostępne w ofercie naszej Galerii będą wyjątkową ozdobą wnętrza i wprowadzą do niego niezwykły, inspirujący morski klimat.
Ciekawostka: Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku jest w jedynym muzeum w Polsce, prowadzącym stałą wystawę malarstwa marynistycznego. Muzeum jest w posiadaniu bogatej i różnorodnej kolekcji ok. 600 obrazów o tematyce związanej z morzem, w tym dzieł zarówno artystów polskich, jak i szkół zagranicznych, m.in. z XVII wiecznych Niderlandów.
Najdroższym eksponatem pozyskanym przez gdańskie NMM od ponad 30 lat jest praca Władysława Ślewińskiego (1856-1918) pt. „Morze”. Obraz zakupiony na aukcji za kwotę 480 tys. złotych został włączony do kolekcji Galerii Morskiej w Spichlerzach na wyspie Ołowiance i udostępniony publiczności 4 października 2023.
O technice: farba akrylowa
Farby akrylowe do powszechnego użycia w sztukach wizualnych zaczęły wchodzić od początku lat 50-tych ubiegłego stulecia, więc na tle wielu tysięcy lat wykorzystywania przez ludzi najrozmaitszych środków do wyrażania swoich artystycznych wizji jest to jeden z najnowszych materiałów malarskich. Oprócz substancji barwiących (pigmentów), akryle malarskie mogą zawierać również różne substancje dodatkowe zmieniające ich lepkość i szybkość wysychania na płótnie (np. gumę arabską). Farbami akrylowymi można malować na praktycznie każdym rodzaju podobrazia, nawet na szkle czy metalu, stąd ich popularność wśród artystów twórców street-artowych czy posługujących się techniką graffiti jako swoim środkiem wyrazu.
Można czasami usłyszeć głosy, że jest to łatwa i prosta w użyciu farba, po którą chętnie sięgają mniej doświadczeni czy wprawni warsztatowo malarze, studenci szkół artystycznych czy wręcz amatorzy. Istotnie, jednymi z cech charakterystycznych dla tych farb jest szybkość wysychania, łatwość nakładania i częściowe prześwitywanie. Jednak, po wyschnięciu artystyczne farby akrylowe są praktycznie niezmywalne i trudno podatny na korekty, co powoduje że każdy obraz tworzony w tej technice musi być bardzo dobrze przemyślany i zaplanowany, zarówno w aspektach kompozycyjnych jak i kolorystycznych. Jest to więc tworzywo wbrew obiegowej opinii o wiele bardziej wymagające i mniej tolerancyjne na błędy w procesie malarskim.
W zastosowaniach artystycznych akryle mogą być kładzione różnymi technikami; zarówno grubo (tzw. impast), budując wyraźną fakturę obrazu podobnie jak w przypadku farb olejnych, lub też laserunkowo, czyli cienkimi przezroczystymi warstwami. Biorąc zaś pod uwagę ostatnie generacje nowoczesnych farb akrylowych, można powiedzieć że z punktu widzenia technicznego i jakości zastosowanych materiałów malarstwo akrylowe jest pełnoprawną alternatywą dla malarstwa olejnego. Często też zdarza się, że dla dla wzmocnienia efektów fakturowych i kolorystycznych malarze często łączą obie te techniki.
Podobnie jak w przypadku malarstwa olejnego, gotowy obraz akrylowy pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu w celu ochrony i zabezpieczenia farby przed kurzem, promieniowaniem UV czy zarysowaniami.
O artystce:
Marta Bilecka jest absolwentką Wydziału Grafiki i Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.
Jej ulubionym i często wykorzystywanym tematem jest morze i mariny (czyli pejzaże morskie). W swoich obrazach prezentuje miejsca wypełnione ciszą i przestrzenią, dalekie od miejskiego zgiełku. Czasami są uzupełnione sztafarzem (ludzkimi postaciami), będącymi subtelnym uzupełnieniem kompozycji, a niektóre z morskich pejzaży mają charakter na poły surrealistyczny i impresjonistyczny. Artystka świetnie bawi się kolorem i światłem, umiejętnie budując spokojną narrację i wprowadzając obserwatora w nostalgiczny nastrój.
Obrazy Marty Bielickiej były prezentowane na licznych, zbiorowych i indywidualnych wystawach w Polsce i wielu krajach świata, od Korei po Skandynawię i znajdują się w licznych galeriach i prywatnych kolekcjach w Polsce, Austrii, Kanadzie i w Europie Północnej.
Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji w zakładce Obrazy na ścianę.
