Cykl obrazów „Rodzina w fałdach rzeczywistości. Draperia I”
Składająca się z dwóch prac seria obrazów pod tytułem „Rodzina w fałdach rzeczywistości” stanowi malarską interpretację rozważań francuskiego filozofa Gillesa Deleuze’a (1925-1995), inspirowanych myślą barkowego klasyka racjonalizmu Gottfrieda Wilhelma Leibniza, osadzoną w kontekście współczesnej rodziny. Artystka podjęła ambitną próbę przetłumaczenia abstrakcyjnej idei „fałdy” na język wizualny, tworząc dzieła nie tylko o silnym symbolicznym oddźwięku, ale też wysokim poziomie rzemiosła artystycznego. Obraz jest wykonany w tradycyjnej, sięgającej początków malarstwa olejnego technice farby kładzionej na płycie.
Centralnym motywem prezentowanego obrazu są dynamicznie ułożone fałdy tkaniny, dominujące w kompozycji. Ich intensywny, czerwony kolor przyciąga wzrok i nadaje dziełu emocjonalny charakter. Koncepcja fałdy, zaczerpnięta z analiz Deleuze’a dotyczących barokowej myśli Leibniza, odnosi się do złożoności i niejednoznaczności rzeczywistości. Zamiast postrzegać świat jako płaską, linearną przestrzeń, Deleuze proponuje obraz rzeczywistości pofałdowanej, pełnej zagięć, zwrotów, rozdarć i ukrytych wymiarów. W kontekście rodziny, artystka ukazuje, jak relacje międzyludzkie, dynamika rodzinna i indywidualne doświadczenia splatają się w skomplikowaną sieć wzajemnych oddziaływań, co wizualizuje właśnie poprzez te pofałdowane draperie.
Fragment szaro-niebieskiego tła, przebijający przez rozstąpione fałdy, może symbolizować przestrzeń możliwości, nadziei lub też niepewności, stanowiąc kontrast dla intensywnej czerwieni tkaniny, która zdaje się te możliwości częściowo zasłaniać. Ten zabieg skłania widza do refleksji nad własnymi doświadczeniami rodzinnymi, zachęcając do identyfikacji i osobistej interpretacji.
Niejednoznaczny styl. W obrazie „Rodzina w fałdach rzeczywistości” dostrzegamy pewne cechy wspólne z abstrakcyjnym ekspresjonizmem, takie jak ekspresyjne użycie form (fałd tkaniny) i dążenie do wyrażenia głębszych treści poprzez abstrakcyjne środki. Jednakże, w odróżnieniu od typowych dzieł tego nurtu, obraz ten posiada silny realny komponent reprezentacyjny – draperie, mimo swojej abstrakcyjnej formy, odgrywają rolę symboliczną, odnosząc się do relacji międzyludzkich i koncepcji fałdy. Dodatkowo, brak tu typowej dla abstrakcyjnego ekspresjonizmu spontaniczności i improwizacji – kompozycja wydaje się być starannie przemyślana i skomponowana. Zastosowanie światłocienia i modelunek fałd wskazują na staranne, dopracowane warsztatowo podejście, odbiegające od gestycznego malarstwa akcji.
Podsumowanie: „Rodzina w fałdach rzeczywistości. Draperia I” to dzieło intrygujące i skłaniające do refleksji. Artystce udaje się połączyć abstrakcyjne idee filozoficzne z konkretnym tematem, tworząc obraz o bogatej symbolice. Choć nie jest to typowy przykład abstrakcyjnego ekspresjonizmu, dzieło to z pewnością czerpie z jego estetyki i dążenia do wyrażania emocji i idei poprzez abstrakcyjne formy. Kluczowym elementem jest tu jednak silne osadzenie w koncepcji fałdy i jej interpretacja w kontekście relacji rodzinnych, co nadaje obrazowi unikalny charakter. Intensywna kolorystyka i dynamiczna kompozycja potęgują emocjonalny przekaz dzieła.
O technice: farba olejna na płycie
Płyta drewniana jest jednym z najstarszych, znanych podłoży malarskich (podobrazi) i była używana już w starożytności. Płyta stanowi stabilne podłoże dla gęstych, pigmentowych farb olejnych. Ta kombinacja materiałów pozwala na osiągnięcie niezwykłej głębi koloru, trwałości dzieła i szerokiego wachlarza efektów artystycznych.
Farby olejne, dzięki swojej lepkości, umożliwiają tworzenie gładkich powierzchni, ale również bogatych faktur. Artysta może budować obraz warstwa po warstwie, uzyskując subtelne przejścia tonalne lub wyraźne kontrasty. Płyta, jako podłoże, pozwala na stworzenie sztywnej i trwałej podstawy dla malowidła, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych formatów.
Z drugiej strony, malowanie farbami olejnymi na takim podobraziu wymaga opanowania wysokich umiejętności i doświadczenia. Ważne jest odpowiednie przygotowanie i zagruntowanie płyty, wybór odpowiednich farb i rozpuszczalników oraz znajomość zasad mieszania kolorów oraz ich reakcji z takim podłożem.
O artystce:
Zofia Słupczyńska urodziła się 04 grudnia 1999 r. w Poznaniu. Pochodzi z rodziny o artystycznych tradycjach; jej ciocią od strony ojca była Maria Dolna, uznana graficzka i malarka, natomiast oboje rodzice są architektami. Z kolei babcia od strony mamy jest poetką i pisze przepiękne wiersze.
W latach 2022 – 2023 Zofia Słupczyńska pracowała jako malarz animator oraz malarz cyfrowy przy produkcji animowanego filmu “Chłopi” w reżyserii Doroty Kobieli i Hugh Welchmana. Część jej ujęć z filmu można zobaczyć na Instagramie: @z.slupczynska.art oraz Facebooku/Zofia Słupczyńska ART, oraz oficjalnym Instagramie filmu: @chlopifilm.
Artystka czerpie inspiracje z otaczającej rzeczywistości, a przede wszystkim z ludzi i ich zachowań. Malując portret często wczuwa się w daną osobę i podejmuje próbę uchwycenia jej charakteru, a także jej wnętrza. Szczególnie bliska artystce jest postać kobiety i to ona widnieje w dużej części jej prac. Więcej o malarce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Obrazy na ścianę
