O obrazie:
Dyptyk “Odpoczynek” to dzieło, które zaprasza widza do głębokiej refleksji nad naturą rzeczywistości i naszym miejscem w niej. Artystka, poprzez symboliczne przedstawienie owadów w roli głównych bohaterów, stawia pytania o granice między gatunkami, o to, co nas łączy i różni.
Kompozycja i stylistyka. Obraz składa się z dwóch płócien, tworząc harmonijną całość. Dramatyczne, rozciągnięte na całą szerokość płócien chmury w żywych, kontrastujących kolorach żółci, fioletów i niebieskości, dominują kompozycję. Ich dynamiczny ruch kontrastuje z nieruchomym, spokojnym pejzażem z drzewami i postacią odpoczywającego owada.
Symbolika. Centralnym elementem obrazu od razu zwracającym naszą uwagę jest owad, wygodnie rozciągnięty na małym, żółtym plastykowym krzesełku. Nasz bohater wyraźnie czeka na kolegę, który za chwilę wróci i zajmie drugie, na razie puste krzesełko, widoczne na lewej części dyptyku. Ta prosta, codzienna scena nabiera symbolicznego znaczenia. Owady, często postrzegane jako małe, nieznaczące stworzenia, zostają tu podniesione do rangi głównych bohaterów. Ich obecność prowokuje widza do zastanowienia się nad własną egzystencją i naszym miejscem w świecie przyrody.
Obraz “Odpoczynek” to dzieło otwarte na wiele interpretacji. Może być odczytywany jako metafora ludzkiej egzystencji, jako refleksja nad samotnością i oczekiwaniem na drugiego człowieka. Może też być interpretowany jako alegoria relacji między człowiekiem a naturą.
Dyptyk – obraz podwójny. Dyptyk to dzieło malarskie składające się z dwóch połączonych ze sobą części, tworzących wspólną kompozycję. Części te mogą być jednakowe pod względem wielkości i kształtu, ale też różnić się między sobą. Dyptyki były szczególnie popularne w średniowieczu i renesansie, często służąc celom religijnym.
Dwie części dyptyku tworzą ze sobą związek, często o charakterze narracyjnym lub symbolicznym. Obserwując obie części jednocześnie, widz może dostrzec głębsze znaczenie dzieła.
Chociaż dyptyki mają swoje korzenie w przeszłości, to nadal są stosowane przez współczesnych artystów. Współczesne dyptyki mogą być bardzo różnorodne pod względem tematyki, stylu i techniki wykonania. Często są to dzieła o charakterze abstrakcyjnym lub konceptualnym.
O temacie obrazu: pejzaż
Pejzaż, jako motyw malarski, odzwierciedla fascynację człowieka otaczającą go naturą. Od starożytności, gdzie pełnił rolę tła dla scen mitologicznych, ewoluował, by stać się samodzielnym tematem. Malarze, od impresjonistów uchwytujących zmienność światła, po romantyków eksponujących potęgę przyrody, wyrażali poprzez pejzaż swoje emocje i filozoficzne refleksje. Dziś pejzaż pozostaje nieustającym źródłem inspiracji, zarówno dla artystów, jak i dla odbiorców sztuki, pozwalając nam na chwilę oderwania od codzienności i zanurzenia się w pięknie otaczającego świata.
O technice: farba akrylowa na płótnie
Malarstwo akrylowe to jedna z najpopularniejszych technik malarskich współczesnych. Charakteryzuje się niezwykłą wszechstronnością i łatwością użycia, co czyni ją atrakcyjną zarówno dla profesjonalnych artystów, jak i dla amatorów.
Farby akrylowe są farbami wodorozcieńczalnymi i w przeciwieństwie do farb olejnych nie wymagają stosowania chemicznych rozcieńczalników, które mogą powodować problemy alergiczne. Są również prawie bezzapachowe. Wytwarza się je na bazie barwników (pigmentów) i żywicy akrylowej. Ich cechą charakterystyczną jest bardzo krótki czas schnięcia, zwłaszcza w porównaniu do farb olejnych, oraz wszechstronność: farby akrylowe można nakładać na wiele różnych podłoży, takich jak płótno, drewno, papier, a nawet tkaniny. Można je rozcieńczać wodą, uzyskując efekty podobne do akwareli, lub nakładać gęsto, tworząc grube, przestrzenne faktury przypominające olej.
Farby arylowe tworzą trwałą i elastyczną powłokę, odporną na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy światło. Jednak w celu dodatkowej ochrony i zabezpieczenia płótna przed kurzem, promieniowaniem UV czy drobnymi zarysowaniami, obrazy akrylowe często pokrywa się izolacyjną warstwą usuwalnego werniksu.
O artystce:
Katarzyna Bąkowska-Roszkowska urodziła się 28 lipca 1985 r. w Płocku, tam też obecnie mieszka i pracuje. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom obroniła w 2010 w Pracowni Malarstwa prof. Wiesława Szamborskiego; aneks do pracy dyplomowej zrealizowała w pracowni wiedzy o działaniach i strukturach wizualnych pod kierunkiem prof. Jacka Dyrzyńskiego. W 2013 rozpoczęła na macierzystej uczelni studia doktoranckie, które ukończyła w 2019 r. uzyskując tytuł doktora sztuki.
Twórczość Katarzyny Bąkowskiej-Roszkowskiej stanowi intrygujące połączenie estetyki i głębokiej refleksji nad naturą ludzkiej egzystencji. Artystka, mistrzyni kontrastu, zaprasza nas w niezwykłą podróż do świata, gdzie granice między tym, co uważamy za piękne i odrażające, zacierają się
W jej obrazach często spotykamy się z wykorzystaniem symboliki zwierzęcej, ukazującej uniwersalne doświadczenia człowieka. Wybór owadów, często wzbudzających niechęć, jest świadomym zabiegiem. Przez pryzmat tych małych stworzeń, artystka ukazuje złożoność ludzkich emocji, relacji oraz dylematów. Więcej o artystce przeczytasz tutaj.
Chcesz kupić obraz, ale obawiasz się, że nie będzie pasował do wystroju? Wyślij nam e-mailem zdjęcie swojej ściany, na której chciał byś by wisiała praca, a my odeślemy Ci wizualizację obrazu w Twoim wnętrzu. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Obrazy na ścianę
